Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

donderdag 26 september 2013

Door de ogen van Cera

Mevrouw K. had niet van te voren gezegd dat we allemaal iets moesten vertellen over deze reportage, maar ik let altijd goed op tijdens onze wandelingen, dus het zal me vast wel lukken om een goed verhaal te brengen. Al moet u wel rekening houden met het feit dat mijn ergste vijand in de Hoftuin zat, maar daar kom ik straks nog wel op.

We vertrokken met zijn drieën (Oscar, Japekop en ik) omdat de Boez liever nog wat wilde slapen. Dat vond ik jammer, want eigenlijk hoort hij erbij.

Ik begon natuurlijk met het heel goed bekijken van de Kruidentuin. Dat wil zeggen dat ik, voordat ik daar rond ging lopen eerst moest weten of er geen vreemden waren en of het daar dus wel veilig was. Dat heb ik geleerd van Japekoppie, want die heeft mij destijds geholpen met het behalen van mijn diploma Verkennen A. Ja, een goed Verkenner moet er altijd voor zorgen dat hij (of zij) geen gevaar loopt in vreemd gebied, want buiten je eigen territorium loop je nu eenmaal altijd meer gevaar dan daarbinnen.

Wel, vanaf deze stoel zag ik hoe Oscar direct de Kruidenvakken indook, zonder eerst goed om zich heen te kijken. Ja, hij heeft blijkbaar een hoop zelfvertrouwen, of misschien lijdt hij zelfs wel aan zelfoverschatting. Maar dat is zijn probleem, niet het mijne.




En toen zag ik van de andere kant af Japekoppie op zijn dooie gemak aan komen kuieren. Nee, die heeft nooit haast en komt altijd als laatste omdat hij zo voorzichtig is en steeds goed om zich heenkijkt. Inderdaad een echte Verkenner A, een betere dan hij is er niet.






Ik was alweer van de stoel afgesprongen en liep net een beetje in het rond, toen Lima opeens uit de struiken tevoorschijn kwam.
Nu heb ik niet zoveel met Lima en je zou ons dan ook niet bepaald vrienden kunnen noemen, maar voor de Os was het wel leuk dat zijn maatje hier ook was. Ja, omdat de Boez dus thuis was gebleven.





De Os zat net tussen de laurierstruikjes en had eerst helemaal niet door dat Lima er ook was. Nee, ik snap niet hoe hij ooit zijn diploma Verkennen heeft gehaald, want alles wat hij toen heeft geleerd lijkt hij allemaal vergeten te zijn. Maar dat is mijn mening.








Hier zien we hoe Lima is gaan liggen en rollen, en mevrouw K. heeft hem toen nog even mogen aaien.













Japekop liep ondertussen een rondje over het pad en trok zich van niemand wat aan. Hij gaat namelijk altijd zijn eigen gang, snuffelt veel en graag en onderzoekt bijna elk hoekje van de tuin.









Ik zag Lima en Oscar nog heel kort neuzen, maar daarna ging de Os direct weer de kruidencirkel binnen. Deze keer wilde hij graag water drinken uit een ingegraven, klein teiltje. Erg vies water inderdaad, maar we weten zo langzamerhand allemaal wel dat hij een enorme viespeuk is.








Ik zag ook nog dat Kaija voor haar huis zat, en dat Lima, om haar te pesten, druk bezig was om alle plantenpotten te markeren. Weinig zinvolle actie inderdaad, maar dat gaat me verder niks aan.










Toen we naar de Hoftuin gingen, zag ik de Boez voor het raam zitten. Hij leek te twijfelen over of hij nu ook naar buiten zou gaan, maar kwam tenslotte toch. Ik heb nog op hem zitten wachten, maar toen hij de Poort inrende, zag hij me niet eens.






De anderen zagen me ook niet toen ik toch maar de tuin was in gegaan; zelfs mevrouw K. merkte me niet op. Ja, erg teleurstellend voor mij...
Ik moet zeggen dat het best heel moedig van me was om me in die tuin te wagen, want ik had die kleine meid al gezien en dan is die grote dikke partijleider ook vaak in de buurt.








En even later zag ik hem dus inderdaad op het pad zitten, en hij hield iedereen in de gaten, en dan vooral mij natuurlijk.













Het was daarom erg verstandig van mij om me laag te houden en niet op te vallen. Eerlijk gezegd was ik als de dood en vroeg ik mezelf af wat me had bezield om hier naartoe te komen.










Gelukkig was ik niet de enige die het bijna in z'n broek deed; de Os lag namelijk vlakbij de Poort op een stoel zodat hij snel kon vluchten, mocht dat nodig zijn. En ik bleef daar dus ook rondhangen.









En toen was opeens het gevaar geweken omdat het mens van de partijleider van Hof is Vol met dozen ging sjouwen, en daar wilden die gemene dikke en zijn vriendinnetje graag bij zijn. Ja, dat kunt u op deze foto zien.








Wel, op dat moment had ik dus niet zo'n haast meer om de tuin te verlaten, en ging tenslotte als laatste door de Poort. Hoewel, na mij kwam mevrouw K. nog, en op deze foto ziet u mij omkijken om te zien of ze ons wel volgde. Ja, dat deed ze. Voor mij loopt Japekoppie, dat klopt.







In de Katbladstraat moest Oscar zo nodig opeens tikkertje of iets dergelijks met mij gaan doen. Hij ging me achterna zitten en dat hield hij best lang vol. Ach, ik begreep best dat hij het spannend had gevonden in de Hoftuin met die gemene dikke, en dat hij die spanning nu even kwijt moest. En omdat ik hetzelfde voelde, vond ik het niet erg dat hij me liep op te jagen, ik moest immers zelf ook een beetje afreageren, zeg maar.

Wel, dat waren dus mijn ervaringen tijdens deze bijzondere reportage, en ik hoop dat u een goed beeld heeft gekregen van alle gebeurtenissen. Krijgen we hier een cijfer voor of bent u wat anders van plan?

6 opmerkingen:

Piet zei

Nou Cera, je krijgt van mij een 10! Je hebt een mooie reportage gemaakt.

Dimitri zei

Briljante prent, foto tien.
Het Boezelmanshoofd voor het raam.
Mooie evenwichtige kompositie ook.
By de way, heeft de redaktie wel een glazenwassert in dienst ?

Mevrouw Katblad zei

@Dimitri: U doelt op de lichtvlekjes die tussen de boombladeren door in het raam weerspiegelen? Want dat ziet u waarschijnlijk per abuis aan voor viezigheid...
@Piet: Effe rustig aan heh? Er komen er namelijk nog twee.

Greet zei

Zeker mooie prent van de Boez. Mevr. K., ik denk dat Dimitri zich wil aanbieden vrijwilligerswerk bij u te doen.

Dimitri Papandreou zei

@ Waarde Mevrouw Kladbladkat:
Ik heb u als Assepoetster
anders nog nooit op die hoge stijger zien staan met, wat heet een katlap of zeepmoes, sponskater, glaswasemmertje met drupje vaatwasmiddel in die handje zeg maar, om the Windows of Your Eyes te zuiveren eigenluk, dus.
Reeds.

Piet zei

Ja, maar ik heb een zwak voor Cera. Niet alleen lijkt op mijn oinmiddels overleden poes, maar ook haar naam scheelt één letter.