Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 27 januari 2014

Niet geschoten, altijd mis.

Oscar:
Elke keer dat K. de voordeur uitkomt, maak ik me klaar voor een wandeling met haar. Of ik nu op de Pergola zit, tussen de plantenpotten of op het bankje tegenover het huis, mijn hart klopt altijd vol verwachting als zij naar buiten komt, ik doe snel een paar rek- en strekoefeningen en ben vervolgens in de juiste conditie en stemming voor een spannende reportage of verkenning in de buurt.
Alleen is het helaas zo dat ik vaak teleurgesteld word...


Want dan is ze dus niet naar buiten gekomen om met mij te wandelen, maar zie ik haar op haar fiets wegpeddelen en heb ik het nakijken. Of zij stapt in haar wielhuis en moet ik het doen met slechts een snelle groet van haar.

Wel, ik kom er dus maar niet achter wanneer zij nu van plan is met mij een stukje te gaan lopen en wanneer ze in haar eentje op stap gaat om andere dingen te gaan doen.
Dat geldt trouwens ook voor het geval ik binnen in mijn mandje lig en zij plots haar jas aantrekt. Ik weet nooit wat ze gaat doen, hoop op een wandeling en blijf dan vaak teleurgesteld op de tafel voor de redactie achter.

Ik heb haar nu gevraagd om mij een bepaald teken te geven als we daadwerkelijk samen op pad gaan, maar zij zegt dat ze nog niets heeft kunnen bedenken waar ik wat aan heb.
En zo blijf ik voortdurend worstelen met die grote onzekerheid over of we nu wel of niet gaan wandelen, maar kom toch elke keer maar overeind en naar haar toe, voor het geval we inderdaad gaan. Nooit geschoten is sowieso altijd mis, heh? Ja. En deze keer gingen we dus.

3 opmerkingen:

Piet zei

Ik ben het met je eens Os.
Nou Mw.K, u kunt toch wel iets bedenken. Bijvoorbeeld in de trend van 'Os, ik ga boodschappen doen' of 'kom, we gaan een stukkie wandelen'.

Wad Woord en Wol zei

Ik ben het helemaal mwt @Piet eens, en dus ook met Os.

Ma Tok zei

Zwaaien met het fototoestel bij wandelen?