Je beste kant

Mevrouw K. vond dat ik weer eens moest po(e)seren, en omdat het buiten toch veel te nat voor reporterswerk was, heb ik gehoor gegeven aan haar verzoek.
Ze wilde eigenlijk dat ik dezelfde pose zou aannemen als het rode verffabriekje rechtsboven mij, maar dat kreeg ik niet voor elkaar; ik heb immers geen ogen in mijn achterkop om dat goed te kunnen bestuderen. Bovendien wist ik niet of K. zou gaan flitsen, iets wat ik altijd als erg onaangenaam ervaar en dus in de gaten wilde houden.
Nee, deze is zonder flits, maar omdat de foto te vaag naar haar zin was, is het volgende plaatje wel degelijk met de bliksem zeg maar gemaakt. Vandaar dat ik toen mijn kop opzij draaide.
U wilt niet weten hoe hinderlijk zo'n flits is.

Het is daarom heus geen pretje om model te zijn bij het Katblad, dat kan ik u wel vertellen.
Nee, ik heb er geen idee van wat ze allemaal doet met die foto's van mij, want ze komen lang niet allemaal in het Katblad te staan. Je zou eigenlijk mogen verwachten dat K. een apart fotoboek zou maken van mijn foto's en dat uit zou delen aan mijn fans. Ja, dat zijn er heel veel, ook daar heeft u geen idee van, en ikzelf eigenlijk ook niet.
Nee, van mijn krentenbaard heeft zij gelukkig geen plaatjes kunnen maken omdat ik weigerde daaraan mee te werken. Ook niet voor een medisch tijdschrift, nee, daar huren ze maar andere haarfabrieken voor in.
Ja, een model laat zich inderdaad altijd van haar beste kant zien, dus bij voorkeur zonder krassen op de neus, schurft in de oren, acné op de kin of andere onvolkomenheden. Mocht mevrouw K. toch in de verleiding komen om foto's van mij te plaatsen waarover ik zelf niet tevreden ben, neem ik direct ontslag. Als model dan heh? Nee, niet als reporter natuurlijk, dat spreekt voor zich.