Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

dinsdag 16 juli 2013

Boom gesloopt, dakgebied ingrijpend veranderd.

Waarom deze foto zo groot?
Wel, dat is omdat het dakgebied er opeens heel anders uitziet nu de grote, hoge, oude boom (een enorme conifeer) is weggehaald.
Voor wie dit gebied niet meer herkent: de boom groeide hoog boven de muurtjes en schuurdaken uit, vlak voor de laatste huizenrij, rechts naast het gebleekte(?) rode gordijn. De takken hingen over het kleine platte dakje heen, vlak boven het witte muurtje met klimop.
Tussen de takken was het goed schuilen voor onze haarfabrieken, en er werd op die plek, tussen de dikke takken, menig meningsverschil uitgevochten. Een heel belangrijke boom dus, en die is zomaar in een paar dagen tijd in stukken gezaagd en afgevoerd omdat het achterliggende huis verbouwd of uitgebouwd moet worden.
Wat de boom ook belangrijk maakte is dat er elk voorjaar een merelpaar een nest in bouwde (gelukkig hoog genoeg om onbereikbaar te zijn voor de harige jagers), en dat in de schaduw van de boom, in een oud muurtje, bijzondere (beschermde) varens konden groeien. Of die daar nu kunnen blijven groeien (of er dus nog genoeg schaduw over is) is nog de vraag, dat moeten we nog uitzoeken.
Maar voor onze haarfabrieken is het verdwijnen van de enorme boom heel schokkend; we zagen hen al verbaasd en niet-begrijpend op de "kale" plek rondlopen.

Wel, wij hoorden al een paar keer gedurende de afgelopen nachten een kat ergens op het dak mauwen, klaaglijk mauwen zelfs, maar konden hem of haar niet traceren.
Tot er gisteravond twee dames bij het Katblad aanbelden: ze riepen de hulp van mevrouw K. in want hadden aan de kant van de Parallelstraat een zwangere, klaaglijk mauwende kat gezien, op een plat dak en blijkbaar in nood. Terwijl K. met hen meeliep naar de plek des onheils, werd haar alras duidelijk dat het hier waarschijnlijk niet een zwangere poes betrof, maar Luna met haar dikke zwabberbuik! En ja hoor, het bleek inderdaad om een in nood verkerende Luna te gaan.
Nu heeft Luna al eens vaker tekenen van Katzheimer vertoond (de weg kwijt), en nu het dakgebied opeens zo ingrijpend is veranderd, had zij mogelijk weer last gekregen en was ze haar oriëntatievermogen kwijt, dat zou zomaar het geval kunnen zijn.
Helaas, haar mens was niet thuis en het is ons bovendien bekend dat hij (het mens) soms enkele dagen achtereen weg blijft voor zijn werk en Luna dan van een zogenaamde brokjes-automaat gebruik moet maken.
We konden op dit moment niet veel doen voor Luna, maar een vriendelijke buurman klom via een ladder omhoog en zette een bak water en kattenbrokjes op het dak, waarvan Luna gretig dronk en at. Ze zag er verder niet uitgeput uit, was alert en kon nog luid mauwen; er was dus geen directe noodzaak om de brandweer te bellen of levensgevaarlijke toeren uit te halen. Toch nog enigszins bezorgd ging K. even later weer terug naar de redactie.

Voor het geval Luna wel nog ons dak zou kunnen vinden, zette K. een extra grote bak water en een schaaltje brokjes op haar eigen keukendak.
Wij hoorden van een andere buurvrouw dat zij al eens had gezien dat Luna de laatste tijd steeds meer moeite heeft met het overspringen van het ene naar het andere dakje, en K. had zelf al eens kunnen constateren dat Luna nog maar net het slaapkamerraam van haar huis kan bereiken.
We weten dus niet helemaal zeker waarom Luna niet meer naar haar huis is gegaan of kan.
Afijn, vanochtend vroeg is K. natuurlijk naar de Parallelstraat gelopen om te zien of Luna daar nog op hetzelfde dakje zat, maar we konden haar daar niet meer ontdekken.
Ook konden wij haar nergens vanaf ons eigen dak zien zitten. Wel was er vannacht van de brokjes gegeten, maar ook Columbus en juffrouw Sokkevoet hebben toegang tot dit gebied, dus dat zegt niks.

Japekoppie heeft vanochtend nog sporenonderzoek gedaan, echter zonder resultaat.













Oscar dacht nog iets te zien vlakbij de plek waar de boom stond, maar kwam eveneens zonder nieuws thuis.

We moeten nu maar afwachten, kijken regelmatig uit ons slaapkamerraam of we Luna misschien ergens zien lopen of zitten en gaan af en toe bij haar huis langs om te kijken of het mens van Luna weer thuis is gekomen. Want dan willen we hem toch wel even spreken...


3 opmerkingen:

Truus zei

Altijd jammer als er weer een boom sneuvelt omdat mensen er ""last"" van hebben. Iedere verhuizing levert weer risico's voor levend groen op, dat blijkt steeds weer helaas.Stenen tuinen en minder bomen.
Onbegrijpelijk voor katten( en sommige mensen).

Hans zei

De varen in kwestie is een beschermde plant. Mocht die het loodje leggen door het weghalen van de boom, heeft de gene die dat gedaan heeft een strafbaar feit gepleegd. Maar de ervaring leert dat deze varen wel een beetje licht kan verdragen., als het maar geen volle zon is.

katja zei

Als ik bijvoorbeeld op deze foto http://2.bp.blogspot.com/-m0HnMWyNP3w/T94Q42OiWJI/AAAAAAAAcnQ/UnLC_IU5VIA/s1600/044x.jpg zie hoe groot de boom was, kan ik me nu al niet meer voorstellen hoe die op zo'n klein plekje heeft kunnen staan... Het dakgebied lijkt eerder kleiner dan groter nu de boom weg is. Echt heel jammer voor de vogels en planten en de poezen natuurlijk!
Hoewel ik wel denk dat de mensen daar een stuk meer licht in hun huizen hebben.