Mevrouw Katblad, laten we deze volgorde aanhouden: u geeft mij eerst wat verse brokjes en daarna plukt u pas die stukjes kleefgras uit mijn vacht, goed? Ik snap dat u wilt dat ik er netjes bijloop, maar eigenlijk kwam ik naar binnen voor een hapje, dus als u nu eerst in mijn vacht gaat zitten graaien dan kloppen de dingen niet meer voor mijn gevoel. Bovendien heb ik geen last van dat gras maar wel erge last van onbeschrijflijke honger, snapt u? Fijn dat we hier in huis kunnen overleggen over de prioriteiten over en weer en dat u naar mij wilt luisteren, ja. En het met mij eens bent ook, inderdaad. Wel, doet u maar wat uit zo'n knisperend zakje, met vissmaak. Nee? Gewoon brokjes meent u? Ach, toch jammer dat u niet altijd doet wat ik wil, maar goed, we komen al een heel eind, heh? Maakt u een beetje voort?
1 opmerking:
haha, ik dacht al: wat is dat nou in haar vacht?
Maar ze heeft duidelijk andere prioriteiten!
Een reactie posten