Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 5 juli 2010

Poezenbeschermengel

Behalve dat Monster (boven) een brutaaltje is (wij vonden hem al een paar keer in onze gang), is hij ook wel een soort van waaghals. Jazeker, want wij zien hem regelmatig aan de rand van de Kruidentuin, en dat betekent dus vlak langs de gevaarlijke verkeersweg waarover de wielhuizen regelmatig met flinke snelheid heen razen. Wij roepen dan: Monster, doe dat nou toch niet! Maar Monster reageert daar niet op. En wat nu het vervelende is, Monster neemt Os af en toe mee. Vast niet bewust, want Oscar besluit natuurlijk altijd nog zelf waar hij gaat of staat heh? Zo is het maar net. Maar mevrouw Katblad krijgt het zo nu en dan toch wel een beetje benauwd als Os Monster volgt naar de rand van de weg. En natuurlijk helemaal als ze (vreemde) poezen ziet oversteken.
Nee, wij hebben Monster en Os nog niet OP de weg gezien. Want dan zouden wij uiteraard ingrijpen. Maar ondertussen doen wij wel eens een schietgebedje en hopen dat er ergens een Grote Poezenbeschermengel zit die dat hoort. Eén die niet zit te doezelen of dutten, maar die let op onze haarfabriekjes, ze goed in de gaten houdt. En die stiekem, als het nodig is, wat spijkertjes op de weg strooit als een wielhuisbestuurder het weer al te dol maakt. Of die de haarfabriekjes die over willen steken bijstaat, in hun oortjes fluistert wanneer het wel en vooral wanneer dat niet kan.
Dat hopen wij. Maar ja.....

3 opmerkingen:

Hans zei

Ik houd ook altijd mijn hart vast, zoals je weet ben ik ooit woedend geweest op een tuineigenaar die een kat zo bruut de tuin uitjoeg dat die pardoes de Jan van Houtkade overrende.

Annemieke zei

Hopelijk blijven ze aan de veilige kant van de weg! Er wordt daar veel te hard gereden...en als kat begin je weinig tegen een auto

Mevrouw Katblad zei

Ja, ze kunnen ergens van schrikken en dan kijken ze nergens meer naar. Zoals met die rotjes na elke gewonnen wedstrijd.....