Hopeloze gevallen

Terwijl er twee haarfabrieken op het garagedak enorme ruzie aan het maken waren waarbij één zo ongeveer boven de afgrond kwam te hangen (zie vorig bericht), werd er op straat gewoon doorgestoeid door de beide boez(em)vriendjes. Voor de lezers die het nog niet wisten: de roodwitte is Oscar, de zwartwitte heet de Boez. Nee, deze twee vriendjes gingen zo in elkaar op dat ze geen idee hadden van wat zich allemaal vlakbij afspeelde. Of het interesseerde hen gewoon geen klap. Schandalig inderdaad!

En zelfs tijdens een korte speelpauze hadden nóg alleen maar aandacht voor zichzelf!
Wel, we kunnen dus vaststellen dat dit stel niet sensatiebelust is, in tegenstelling tot vele andere haarfabrieken. Zo zagen wij al eens, toen er op ons dak een vechtpartij was, achter diverse ramen katten opduiken; zij drukten hun snuiten tegen het glas om maar niks te hoeven missen van de burenruzie. Zelfs toen het gevecht over was, bleven zij nog even op hun post voor het geval de relschoppers terug zouden komen. En ook mevrouw Troy onderbreekt steevast haar middagdut als er gekrijs of gegil van de straat haar oortjes bereikt, en zelfs Japekop wil altijd graag weten wat er aan de hand is. Maar deze twee? Hopeloze gevallen. Of zou die onverschilligheid bij de leeftijd horen?