Toen wisten we nog niks van Roundup

Japekoppie:

Japekop aan de wandel

Ik neem het er nog maar even van, dacht ik daarstraks, en ga een flink stukje wandelen. Het is namelijk zo dat het zomaar kan gebeuren dat ik volgende week een dag of misschien wel langer met mijn huisgenoten opgesloten ga worden. Dit dus vanwege de verwachte gifspuiterij in onze buurt.

Vorig jaar oktober ben ik namelijk erg ziek geworden nadat er met dat spul (roundup – red.) was gespoten in onze straat. Nauwelijks een uur na die spuiterij moest ik vreselijk over mijn nek en daarna ging ik ook aan de sch… eh, diarree. Niet normaal, nee. Mijn huisgenoten werden ook ziek, behalve mijn oude moeder, want die was niet naar buiten geweest omdat ze aan Katzheimer lijdt en een slaapdag had.

Ziek....

Afijn, omdat ik langer ziek bleef dan mijn huisgenoten en daarbij ook nog last kreeg van vreselijke hoestbuien en een keelontsteking, moest ik naar de dierendokter. Ik ben toen behoorlijk grondig onderzocht maar ze konden niks bij me vinden wat mijn klachten kon verklaren.

Omdat we allemaal tegelijk ziek waren geworden, kon het haast geen virus wezen, zei de dokter. En allemaal tegelijk opeens allergisch ergens voor iets was ook niet aannemelijk. Ik moest in elk geval prikken en pillen en toen ging het langzaam weer beter met me.

Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik een maagkwaal heb. Die heb ik sinds het najaar van 2005.

Ik had toen ongeveer dezelfde klachten, maar dan erger want toen spuugde ik ook bloed en ik wilde niet meer eten en drinken. Ik ben toen bij een specialist geweest met een scherm waarop ze mijn maag konden zien, en die zag er zo beschadigd uit dat die man zei dat ik snel dood zou gaan, want het leek of er een grote tumor zat en dan heb je niet lang meer.

Maar ik ging dus mooi niet dood en knapte na een hoop prikken en een zooi medicijnen toch weer langzaam op. Ik was een speciaal geval, zeiden ze, en ze snapten er niks van want een tumor gaat niet zomaar weer vanzelf weg.

Wel keerden de klachten steeds weer terug. En toen ze mijn dossier bekeken en mijn mens haar foto-archief van ons Katblad doornam, konden ze zien aan de data dat ik de afgelopen jaren steeds ziek was geworden nadat er met dat gif was gespoten.

Mijn mens heeft toen contact opgenomen met de specialist, en die zei dat mijn vreemde ziekte inderdaad heel goed met vergiftiging in verband kon worden gebracht, de klachten en verschijnselen zijn hetzelfde.

We kunnen alleen niks bewijzen, er is alleen een causaal verband tussen het met dat gif spuiten in mijn straat en dat ik daarna ziek word.

Zoals er een paar jaar geleden ook een causaal verband was tussen de blaren onder de pootjes van mijn moeder en die gifspuiterij; dat was ook zo vreemd want ze was verder niet ziek en is dat nadien nooit meer geweest. 

T. Troy

We hebben toevallig foto’s van mijn moeder (Tokkie Troy -red.) die tussen het pas bespoten onkruid zit, en een vlak daarna had ze die blaren. Mijn mens wist destijds nog niks over die roundup-zooi en vertrouwde toen nog op het gezonde verstand van de burgemeester en al die anderen die daar over beslissen. Nu niet meer, nee...

En zoals er ook een causaal verband is tussen de spuiterij van oktober vorig jaar en het ziek worden van ons allemaal, onze buurkat Charli en later van Snoesje van verderop. En zo waren er nog meer in andere buurten (ook een blafbeesten), maar niemand kon iets bewijzen.

En een maand later was het weer zover bij ons en toen zeiden ze bij de gemeente dat er helemaal geen gifkarretjes waren geweest, maar ze wisten toen niet dat er een man was geweest zonder een karretje maar wel met zo’n gifding op zijn rug en een spuitstok om de plekjes te doen waar de karretjes niet bij hadden kunnen komen.

Nee, we kunnen niks bewijzen want er is alleen maar causaal verband. Het schijnt niet zo eenvoudig te zijn om onze plasjes te laten controleren op glyfosaat, dus dat kunnen we vergeten. En zolang ik nog leef, laat ik me natuurlijk niet opensnijden.

Later hoorden we dat er nog meer haarfabrieken en blafbeesten last hadden gehad van het gif maar dat hun mensen er niet aan gedacht hadden om dat ergens te melden of een klacht in te dienen. Ze hebben ook niet opgeschreven wanneer dat was. Dat komt ook doordat de dieren daarna weer beter werden, en dan vergeet je zoiets best weer snel.

Mijn mens vergeet het dus niet en wil niet meer hebben dat we ziek worden van dat spul. Ze wil niet eens meer dat ermee gespoten wordt omdat ze heeft gelezen dat het niet zulk onschuldig spul is als de gemeente beweert. En ook omdat de mensen nooit van tevoren weten wanneer ze komen, die gifkarretjes of mannen met gifstokken.

Nu weten we gelukkig wel dat ze vanaf morgen kunnen komen, die gifkarren. En dat ze waarschijnlijk veel gif nodig zullen hebben omdat het gras al heel hoog staat en de planten veel groter zijn dan in april.

Ik vind het trouwens heerlijk om gras te eten, en dat is nu precies de reden waarom ik word opgesloten als ze gaan spuiten. Ik ben al bijna zestien en wil nog niet dood. Daarom dus.

http://petities.nl/petitie/geen-gif-troep-op-leidse-stoep