Reportage van Os over een vreemde

Oscar:
Toen ik met mevrouw K., de Boez en Japekoppie in de Kruidentuin kwam, zag ik al gelijk dat daar een vreemde zat. Nee, die niet vreemde met zwart en veel wit en lichtgekleurde ogen, maar een andere vreemde met grijze strepen, ook veel wit en idem lichte ogen.

Wel, ik dacht natuurlijk gelijk dat dit een broer moest zijn (of zus) van die andere vreemde, want ze zijn allebei even klein, hebben op zo ongeveer dezelfde plaatsen vlekken, en dan die ogen dus nog en een bandje met belletje. Een soort van tweeling dus, inderdaad.
Maar om daar meer duidelijkheid over te krijgen (of ze familie zijn), moest ik ernaar toe om te ruiken.

Dat deed ik dus, maar toen ik te dicht in de buurt kwam, begon hij of zij te grommen. Erg kinderachtig, ja.

Nou, dan niet toch? Ik bedoel, als ze niet willen kennismaken, die vreemde haarfabrieken, dan ga ik ze niet daartoe dwingen want ik heb nog meer te doen en ga mijn tijd niet verspillen aan zo'n schuw geval.
Dus ik sprong terug naar het pad, en dat is wat u op deze foto kunt zien.

Bij deze foto heb ik geen commentaar want ik was toen al weg en dus hoort ie ook niet in mijn reportage thuis, al vind jij van wel. Kunnen we nu door naar de volgende?

Dit ben ik dus weer en hier zit ik tussen de sprieten. Nee, ik had geen speciale reden om daar rond te gaan struinen maar vond het gewoon leuk. Totdat jij me riep omdat je had ontdekt dat er iets in die boom zat. Ja, die boom waar net nog die vreemde had gezeten. Dus ging ik maar naar je toe want dat doe ik altijd als jij me roept.

Jij dacht dat het weer een andere vreemde was die daar boven zat, maar ik zag gelijk dat het Kaija was en dat ze niet gestoord wilde worden. Ja, dat kun je zien aan de manier waarop ze naar ons kijkt.

Omdat ik die Kaija niet zo interessant vind, ben ik met de Boez gaan spelen want die liep behoorlijk chagrijnig te doen. Jij riep toen nog dat ik niet tussen de kruiden door mocht rennen, maar als je goed kijkt, zie je dat ik dat ook niet deed want ik bleef netjes aan de kant bij het hek. Heb ik gelijk of niet?

Die vreemde was ondertussen weer opgedoken en zat nu onder de boom met Kaija te mieuwen. Nee, ik weet niet waarom maar ik was wel nieuwsgierig genoeg om er weer naartoe te lopen, achter jou aan dus.

En omdat Kaija ondertussen uit de boom was gesprongen, klom die vreemde erin.
We zijn toen even blijven kijken naar het gestuntel van die vreemde in de boom, maar dat was ik al gauw weer zat.

Niet lang daarna zijn we teruggegaan naar de redactie, en onderweg hebben de Boez en ik nog even tikkertje gedaan.
Ja, ik had best wel langer willen blijven maar Boez was het opeens zat en wilde naar huis. Nee, waarom weet ik niet, maar waarschijnlijk was hij weer eens ergens bang van geworden.
Ik weet niet meer wat ik heb gedaan toen we terug bij de redactie waren, maar ik kan me vaag herinneren dat ik daar mijn poten heb gewassen. Ja, van onder tot boven, je kent het wel.
Zijn we nu klaar? Omdat ik haast heb!