Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zondag 2 juni 2013

Reporter Japekoppie met de waarheid

Japekoppie:
Heeft u (lezers - red.) de twee berichten (van Os en Boez - red.) hieronder al gelezen? Zo niet, moet u dat eerst even doen, anders heeft het lezen van dit (mijn) artikel helemaal geen zin.
En daarna mag u weer terugkomen en de rest van mijn stuk lezen, want ik ben de enige die de waarheid vertelt en er niet omheen draait. Ik heb bovendien helemaal geen belang om maar wat te verzinnen of het verhaal mooier of lelijker te maken dan het was, want ik heb namelijk mijn strepen al verdiend en hoef niet zo nodig meer stoer te doen, te overdrijven of leugens te vertellen, zoals die jonge ventjes van wie ik de naam niet zal noemen.
Wel, het ging als volgt.

Mevrouw K. had gevraagd of ik met haar mee ging naar de Kruidentuin, en voordat we goed en wel op weg waren renden Oscar en de Boez ons al voorbij. Ja, en dat terwijl ze net daarvoor Cera nog hadden zitten pesten, zodat die arme meid niet mee dorst en daarom bij mijn moeder (Tokkie Troy - red.) bleef. U ziet mij hier nog achterom kijken omdat ik eerst dacht dat Cera nog wel zou bijdraaien, maar zij had dus definitief besloten thuis te blijven. Oscar rende het hardst vooruit, en zo kwam het dat de Boez een beetje liep te mokken en klieren om de aandacht te trekken van mevrouw K. Zo kroop hij overal achter en tussen, maar K. was daar allemaal niet zo in geïnteresseerd en liep gewoon door omdat ze geen zin had in kinderachtig gedoe. Wel, ik volgde haar dus en besteedde ook geen aandacht aan die druktemaker.
Ja, u mag nu de volgende foto serveren.

Natuurlijk vind ik het altijd belangrijk om, eenmaal gearriveerd in de tuin, eerst mijn verkenningsronde te lopen, want het is noodzakelijk om te weten wie er allemaal na mijn laatste bezoek in deze Kruidentuin zijn geweest.
Ik liet mij daarbij niet afleiden door de rondspringende ventjes of die vreemde gast, omdat ik daar geen belang bij had op dat moment. Je moet nu eenmaal altijd je prioriteiten stellen en je niet verliezen in allerlei flauwekul dingetjes als je je werk nog niet af hebt.
Ja, doet u de volgende maar.

Toen ik mijn ronde bijna had voltooid, liep de Boez me weer voor de poten. Hij had zogenaamd iets spannends gezien, maar ik was zeker blind want ik zag het echt niet.
U had deze foto trouwens net zo goed kunnen weglaten want de betekenis en waarde ervan is nihil.








Wel, ik was, meen ik, de enige die zag dat Kaija uit de boom was gekomen en naar haar huis liep. Ja, behalve u dan natuurlijk, mevrouw K.!
Dat kwam omdat die jongens zo met zichzelf bezig waren en helemaal nergens oog voor hadden.
Ja, de volgende foto graag.







Natuurlijk zag ik ook die vreemde gast de vrijgekomen boom in gaan, maar ik bleef liever even op afstand voor het geval ie weer naar beneden zou donderen, en bovendien was het al druk genoeg onder die boom.











Ja, kijkt u maar, want dit is wat ik zag en ik had niet zoveel behoefte om daar nog bij te gaan zitten, bovendien had ik nog een klein stukje tuin te inspecteren.











Ja, even later kwam ik vanzelf op mijn route langs die boom en toen heb ik ook nog even naar boven gekeken, want die vreemde probeerde een aardige show weg te geven en dat is op zichzelf natuurlijk wel een stukje nieuws, al is het niet zo spectaculair als bijvoorbeeld een vechtpartij. Ja, ik vond hem (of haar) eigenlijk wel grappig, achteraf gezien.







Ja, ik snap dat u dit een leuk plaatje vindt, maar ik ga liever door naar de volgende foto.

Nee, deze bedoelde ik niet, maar goed. Ik heb inderdaad gedurende korte tijd die vreemde gast zitten bekijken omdat ik 'm graag naar beneden had zien komen (of worstelen eigenlijk), maar dat gebeurde niet.
En toen u met Os en Boez terugliep naar de redactie, ben ik u direct gevolgd, weet u nog? Inderdaad ook omdat ik graag wilde weten hoe het met Cera en mijn moeder (TT - red.) was, want ook voor hen voel ik mij verantwoordelijk als oudste vent van het Katblad.
Nee, we hebben dus geen van allen die vreemde uit de boom zien komen, maar ik vind dat ook geenszins belangrijk of relevant.
Volgende graag, ja.








Wel, ik was gerustgesteld toen ik Cera op onze buitentafel aantrof en mijn moeder in haar stoel bij het Poezenloket. Voor de duidelijkheid: u ziet mij hier onder de tafel, Cera erop en op de achtergrond ziet u nog net de snuit en een poot van mijn moeder. De jongens waren toen alweer een stukje verderop aan het klieren geloof ik, ik heb daar niet zo op gelet.

Zo is het verhaal, zo ging het dus en niet anders. Gaat u nu nog uw eigen verhaal vertellen, mevrouw K., of laat u het hierbij? Lijkt me heel verstandig, ja.

4 opmerkingen:

Drs. Fruit zei

Ik snap Uw probleem niet.

Mevrouw Katblad zei

Welk probleem?

Ma Tok zei

Ik ben blij dat Japekop zijn eigen objectieve mening geeft aan het eind, zodat we allemaal weer weten waar we staan.

Mevrouw Katblad zei

Wat u zegt.