Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zaterdag 12 april 2014

Tussen de daglelies

Het was ontzettend interessant wat Oscar tussen de daglelies ontdekte. Dusdanig belangwekkend ook, dat hij erachteraan ging en het niet uit het oog verloor. En zo kwam het dat wij enige tijd alleen maar zijn achterkant konden fotograferen (zijn zogenaamde rozijntjeskant dus) en zijn kop niet of nauwelijks te zien kregen.





Wel, natuurlijk bleef mevrouw K. in de Kruidentuin bij die lelies bovenop het nieuws zitten, al bestond dat voorlopig alleen nog maar uit de wetenschap dat de Os iets interessants had ontdekt en het voor ons aan het uitzoeken was. En zelfs Cera had daar lucht van gekregen en was nieuwsgierig naderbij gekomen. Ja, het werd alsmaar spannender in de Kruidentuin; de lucht zinderde van verwachting en het was duidelijk dat elk moment (bij wijze van spreken) de bom kon barsten of de bal met confetti boven onze hoofden open zou breken.



Omdat Oscar zich op dat uiterst spannende moment opeens niet meer verroerde, richtten wij de camera even op Cera. Konden wij misschien alvast wat van haar poezensnuitje aflezen? Helaas. Maar dat er iets interessants en belangwekkends was ontdekt tussen de daglelies, daar konden wij bijna niet meer omheen, toch?
Dus de spanning bleef maar stijgen en het viel ons zwaar, zéér zwaar, zo lang te moeten wachten op een openbaring, een verklaring van één van onze haarfabrieken over het grote wonder tussen de sprieten van de daglelies...

En toen gebeurde het ongelooflijke: we raakten Oscar kwijt. Ja, echt waar, we zagen hem opeens nergens meer, vroegen nieuwsgierige voorbijgangers nog of zij onze rood-witte reporter misschien hadden gezien, maar nee, en Oscar bleef uit beeld, wel een kwartier lang.
Inderdaad een anticlimax, niet alleen op dat moment (want wij hadden zoals eerder gezegd onze verwachtingen zeer hoog gespannen, de pers al bijna gewaarschuwd en in gedachten een feestje gebouwd) maar ook later, toen wij de Os eindelijk weer hadden gevonden.

Hij kon zich namelijk zijn grote ontdekking tussen de daglelies niet meer herinneren! Nee, echt niet, hoe hij zijn best ook deed!
Teruggaan naar de plek waar het allemaal begonnen was, had geen zin, want wat het ook was geweest, dat bijzonder interessante en belangwekkende tussen die lelies, het zou nu al lang en breed verdwenen zijn of zich op zijn minst heel goed elders in de tuin hebben verstopt.
Bovendien was het tijd voor een Nespresso, vond mevrouw K., en dus verliet ze de tuin en zullen wij nooit te weten komen wat het is geweest, wat zich nu precies heeft afgespeeld, daar tussen die daglelies in de Kruidentuin, behalve dan dat het zeer interessant en belangwekkend moet zijn geweest...

8 opmerkingen:

Jacq. zei

Jeetje, wat was het spannend, durfde bijna niet meer door te lezen...En dan eindigt het zo...Pffff...De Os heeft ons gewoon voor de gek gehouden!

Louise Lepelaar zei

Verdween de Os misschien tijdelijk in een konijnenhol ?

Ma Tok zei

Dat snuitje van Cera is geweldig!

Pia Patrijs zei

Zou dat door de nepeta komen ?
Dat Os zo stoned als een konijn holen gaat graven ?

Greet zei

Mijn kat zit ook graag tussen de sprieten van de lelies stil te zitten of te springen. Ik begrijp niet wat ze daar te zoeken heeft. En al zeg ik 100x dat ze netjes op de paadjes moet lopen, ze springt toch weer tussen de sprieten.
Verder ben ik het helemaal met Jacq. eens, wat een spanning!

Wad Woord en Wol zei

Nagelbijtend...en dan zo'n anti-climax.

Annemieke zei

Maar gelukkig is Oscar terecht!

Rianne Ravens zei

Ons poes Os denkt onder invloed van drugs natuurlijk dattie een kortoor sneeuwkonijn met kek spacy oranje schedeldakje is.