Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

dinsdag 4 februari 2014

Eindelijk weer eens: Iwan!

We hadden al vernomen dat het steeds beter gaat met Iwan en dat hij bovendien weer regelmatig op stap gaat, maar hadden hem zelf nog niet buiten mogen ontmoeten.
Maar nu was het eindelijk zover!
De begroeting was hartelijk en Iwan wilde graag een hele lijst met klachten bij mevrouw K. deponeren; dat liet hij duidelijk merken door zijn gekerm en klaaggeluiden. Maar dan was het wel handig als hij even naar mevrouw K. toe kwam, heh? Ja. Doch dat is makkelijker gezegd dan gedaan.


Wat vroeger probleemloos ging, ligt nu duidelijk wat moeilijker. Want Iwan durfde de sprong van dakje tot het wat hoger gelegen balkon niet te nemen...












Wel, wij moedigden hem verder dan ook maar niet aan, en zo kwam het dat Iwan definitief van de sprong afzag en besloot om eerst maar eens van bovenaf de tuin goed te gaan bestuderen. Ja, want er liepen namelijk nogal wat andere haarfabrieken rond in die tuin.








De kleine Mickie bijvoorbeeld.
En zij had heel veel belangstelling voor de invasie van de reporters van het Katblad.
Andersom lag het echter wat anders, want onze jongens bleven liever achter, bij de Poort rondhangen. Inderdaad, voor het geval...









Iwan hield de boel goed in de gaten. Maar zagen wij het nu goed? Trok hij niet een beetje een vreemd bekkie?
Tijd voor een close-up, vond mevrouw K.
Ja hoor, de enige hoektand die Iwan nog bezit, stak naar buiten, over zijn bovenlipje heen.
Het was zijn mens nog niet gelukt om een plaatje te schieten van dit merkwaardige verschijnsel, maar hier was dan het bewijs. Inderdaad: geen gezicht!
Natuurlijk deden we net of we het niet hadden gezien, want we wilden Iwan niet beledigen. Even later had hij zijn hoektand weer netjes binnen boord gehaald en zag hij er weer netjes uit.


Mickie, je mag Iwan niet uitlachen, heh? Nee, dat kwam zelfs niet bij haar op, stel je voor!












Cera kwam steeds iets dichterbij. Ze had vast en zeker gemerkt dat de ventjes van Hof is Vol op dat moment niet buiten waren. Onze jongens echter waren daar nog steeds niet helemaal zeker van.








De Boez zat namelijk nog steeds achter het muurtje bij de ingang van de tuin.













En de stoere Oscar lag op een stoel aan de andere kant van de ingang, of in dit geval de uitgang natuurlijk.

Het zou zomaar kunnen dat Os en Boez onder de indruk waren van Iwan, maar de aanwezigheid van het mens van Mickie hield onze jongens ook op afstand, waarschijnlijk omdat Dennis wat aan de lange kant is en zijn stem wat laag.
Maar dit alles terzijde.



Wij namen afscheid van Iwan en gingen op zoek naar Cera.
Wij zagen haar echter niet meer in onze buurt.












Misschien had zij Myo gezien en was ze toch nog gevlucht?






























Myo leek in elk geval niet van plan om naar buiten te komen; hij lag daar (op de bank) veel te comfortabel en had een prima uitzicht.

























Ga je mee, Boez?
Ja, dat wilde hij wel, graag zelfs...














En onze twee andere reporters hadden er ook geen bezwaar tegen om de Hoftuin te verlaten.
Voordat ze de Poort in wandelde, keek K. nog even om en zag hoe Iwan over de nok van het dak liep, op weg naar zijn huis. Helaas was dat te ver weg voor een foto, maar neem maar van ons aan dat het prachtig was om te zien, zo'n grote rooie tegen een blauwe hemel!

9 opmerkingen:

Hedeon zei

Leuk weer om Iwan te zien! Ook bij het miauwen trok ie raar met zijn bekje. Net iemand zonder kunstgebit.

Het was druk in de hoftuin met het mooie weer :-)

Wiepke Algera uit Rieckse Poppenwier (Fr.) zei

Dat hebben wij met onze Kwiebus ook meegemaakt, dat hij de grote sprong voorwaarts na ziekte niet durfte te maken.Maar het komme recht.
Groeten uit Friesland

Anoniem zei

Leuk om Iwan weer eens te mogen bewonderen!
En ach, dat lipje......

Inge

Cisca zei

Nou Iwan is gelukkig weer goed in de benen. Wat een lekker bekkie.Gaat het een beetje met eten?Iwan je bent een prachtige verschijning hoor

Ma Tok zei

Hahaha, die Iwan met zijn scheve bekkie. Het gebeurt steeds vaker dat zijn hoektand voor zijn bovenlip zit. Het was mij bijna gelukt om er een foto van te maken, maar toen was de batterij leeg, dat zal je altijd zien. Fijn dat het mevrouw K. gelukt is, nu hoef ik het niet meer te proberen. Dank u wel, mevrouw K.

Jacq. zei

Zeker leuk om Iwan weer te zien en met zijn scheve bekkie maakt hem nog aandoenlijker. En Myo hangt ook zo grappig op de bank.

katja zei

Iwan is nog steeds een prachtige kater! Behalve als ie met dat scheve bekkie zit dan...maar ja, gelukkig heeft ie het zelf niet door hoe raar ie er dan uit ziet.

Annemieke zei

Iwans bek is inderdaad geen pan! En Mickey is ultiem schattig

Wad Woord en Wol zei

Complimenten voor de fotograaf, want wat zitten er weer prachtige foto's tussen.