Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

woensdag 19 februari 2014

Geen rondetijden voor Oscar

Oscar:
U had van mij nog een reportage tegoed, maar ik ben er momenteel niet helemaal bij met mijn kop.
En dat heeft te maken met mevrouw K.; ze heeft gisteren een grote teleurstelling te verwerken gekregen en is daardoor nog steeds wat in de war.

U ziet mij hier in de Kruidentuin de paaltjes inspecteren; ze zaten overigens nog allemaal op hun plek.



Hier kijk ik om want wilde weten of Boez en Cera nog meekwamen, maar ze kwamen niet. Vanaf dat moment wist ik dat ik die hele reportage in mijn eentje moest gaan doen.
Ja, de teleurstelling had inderdaad met dat schaatsgedoe op de kijkkast te maken. En ik snapte er helemaal niets van (ik heb dus meegekeken, heh? Ja.). Want het was weliswaar drie keer oranje, maar dan in een andere volgorde dan ze had verwacht. En dat zat haar dwars.

Want die ene die eigenlijk volgens haar had moeten winnen, won niet, haalde het niet. En dat vond ze zo naar voor hem want hij moest nog een trauma wegwerken en dat is nu niet gebeurd. Nee, dat trauma zit er nu dus nog.
Ja, de Boez heeft ook nog steeds last van een trauma, u weet wel, die ene week toen in die garage. Dat is inderdaad wel al een paar jaar geleden, maar hij komt nog steeds niet in de buurt van die garagedeur en is ook nog steeds angstiger dan hij voordien was, vóór de opsluiting dus.
(Hiernaast/boven) betreft een struikinspectie, maar dat had u natuurlijk zelf al kunnen constateren.)

Nee, de Boez zal nooit meer van dat trauma afkomen, maar die meneer die had moeten winnen dus ook niet. Want hij wilde de beste zijn maar kreeg last van zijn rug, en daardoor is het niet gelukt.
Wel, daardoor kreeg mevrouw K. bijna tranen in haar ogen, want ze kon het zich zo goed voorstellen. Hoe erg dat moest zijn voor die ene, ja.
Dat neemt natuurlijk niet weg dat ze heel erg blij was voor die andere, want die had gewoon knoerthard gereden, zei ze, en verdiende dat goud heus wel, en het is nog maar de vraag of die ene, zonder dat met zijn rug, een betere tijd had kunnen rijden. Ja, het is gewoon zoals het is en een lijf is nu eenmaal geen machine, daar kan ik over meepraten.

Fietsinspectie, ja.
K. was blij dat de verliezer zich sportief gedroeg en de winnaar zo hartelijk feliciteerde. Ja, daardoor steeg de verliezer alleen nog maar meer in haar achting, zei ze. En vanaf dat moment kon ze ook blij zijn met het goud voor die winnaar.
Maar helaas...



Zandbakinspectie.
Helaas bleef het gezicht van de verliezer op onweer staan, ook al had hij zilver gewonnen, en nog mooi zilver ook. En met dat gezicht stond hij op alle foto's die werden gemaakt, terwijl de andere twee zo blij waren, ook die man van de "baggerrit" die brons had gehaald.
Nee, mooi zijn die foto's dus niet geworden. Of juist wel? Daar worstelt K. dus nu een beetje mee.


Glijbaaninspectie dus, maar dan alleen van de onderkant.

Ikzelf snap helemaal niks van dat schaatsgedoe. Ik heb even meegekeken vanuit het mandje in de stoel.
Eerst dacht ik dat ze zo hard reden omdat ze op jacht gingen. Ja, om wat te vangen, zoals een houtduif, een vette muis of een andere lekkernij. Maar dat was dus niet zo.
En mevrouw K. snapt er ook niks meer van, zei ze, omdat de verliezer na de wedstrijd bijna nog meer aandacht kreeg dan de winnaar, vanwege dat trauma natuurlijk, dat nu dus nog steeds niet weggewerkt is.








Effe rollen op het asfalt. Nee, ik heb geen vlooien (meer)!
Gelukkig heb ik geen last van dat soort problemen, als haarfabriek zijnde.
Nee, ik leef in het nu, of hooguit op de dag zelf naar een stukje wandelen of mijn diner toe, maar plannen maken voor de dag van morgen doe ik niet. En met winnen of verliezen ben ik al helemaal niet bezig, behalve als de Boez me bijna wurgt, maar dan sla ik hem gewoon van me af en denk er verder niet meer over na.


Hoftuininspectie.
Wel, deze wandeling was een vrij eenzame geschiedenis voor mij omdat de Boez en Cera niet mee waren gegaan, maar ik heb dus wel gewoon alles gedaan wat ik moest doen. Nee, aan rondetijden doe ik niet want ik hou niet van het afraffelen van mijn inspecties.



Dit was na afloop, en dus hoeven we het daar niet meer over te hebben.
Nee, ik weet niet of ik vanmiddag nog ga kijken naar het kastje, en ik raad mevrouw K. zeker aan om ervan af te zien. Ze maakt zich namelijk veel te nerveus tijdens dat schaatsen.
Ja, een stukje lopen lijkt mij een beter idee, en natuurlijk loop ik dan weer graag het rondje met haar mee. Ja, desnoods weer in mijn eentje, gewoon voor de sport...

5 opmerkingen:

Truus zei

Pippi en Pluis hebben gemerkt dat hun baasjes erg veel voor dat TV kastje zitten deze 2 weken, wel heel gezellig zo. Gelukkig kunnen ze dit goed combineren met allerlei leuke spelletjes met ons.-zoals de ene doos gecombineerd met de centimeter en de andere doos met de alufolie balletjes:) De stemming zit er duidelijk goed in.Gisteren waren ze ook erg verrast blijkbaar:)

Marjoke zei

Maar Oscar, wanneer mevrouw K. zo teleurgesteld is, dan zijn jullie er toch zeker wel om haar te troosten. Daar zijn poezels toch altijd heel erg goed in ? Toch??

katja zei

Als ik het goed begrijp heeft mevrouw K dus eigenlijk ook een soort trauma opgelopen door die ene die had moeten winnen, maar die nu tweede is geworden????

Mevrouw Katblad zei

Goed begrepen, Katja!

Fam. Koppenol uit Ohé en Laak, gemeente Maasgouw zei

Jillert Anema heeft met zijn timmermans oog goed ingeschat dat Jorrit Bergsma nu sneller is dan Sven Kramer. Trage Sven moet het van tempoverhoging hebben in de laatste laps. Het is Gerard Kempes niet gelukt de traumatische ongenadige Nachtmerriewissel van Vancouver als bovennatuurlijke wrekende kracht te gebruiken.
Maar om dan zo vies als een geslagen blafbeest naar Jorrit en Bob te kijken, bederft inderdaad de pret, Oscar. Met zoveel zout in de oude en de nieuwe wond haalt Svennie Pyongyang helegaar niet.