Tijdens onze ronde door de Parallelstraat zagen wij zomaar opeens Simba in de verte op straat staan. Oscar ging erbij zitten en de Boez keek om de één of andere reden achterom. Mevrouw K. echter liep voorzichtig door omdat zij nu graag eindelijk een duidelijke foto van Simba wilde maken en ze voelde aan haar water dat dit een uitgelezen moment was.
En inderdaad, Simba ging er deze keer niet vandoor, al ging hij wel wat dichter naar zijn luikje toe voor het geval. Hij volgde met kritische blik de verrichtingen van onze twee reporters, die overigens niet veel bijzonders deden behalve gewoon voorbij kuieren en Simba compleet negeren.
Geen enkele haarfabriek in de Katbladbuurt is zo intens rood/oranje als dit ventje en dus hebben wij nooit moeite hem te herkennen. Maar ook zijn blikken zijn gewoonlijk niet mis te verstaan want zijn ogen schieten bijna vuur.
Een paar jaar lang had Simba geen luikje en kwam hij niet vaak op straat. Wel wandelde hij altijd rond in het dakgebied en beschouwde dat dan ook als zijn territorium. Helaas vonden Japekoppie en de Boez dat zij meer recht hadden op dit gebied en dus werden daar vele grensgeschillen uitgevochten. Maar op een gegeven moment vonden buren regelmatig kattenpoep op hun dakterras, Simba was hoofdverdachte, zijn slaapkamerraam ging dicht en in de voordeur werd een luikje gemaakt. Pas dit voorjaar werd duidelijk dat Luna de dakpoeper was geweest en Simba dus vals beschuldigd werd. Wel heeft hij nu tenminste de mogelijkheid om de Kruidentuin te bezoeken en dat is voor hem uiteraard veel interessanter! (Elk nadeel heb dus ook weer se voordeel en wij waren gelijk voor een deel (want Luna was ook niet voor de poes) van die akelige, nachtelijke knokpartijen onder ons slaapkamerraam af!)
2 opmerkingen:
Het is net of Simba de hele tijd "Hup Holland hup" roept. Gisterenavond was hij zeker niet buiten?
Wat een mooie kleur!
Een reactie posten