Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

woensdag 3 september 2014

Behoorlijk ontstemd

Arme Oscar...
Waarom of hoezo?
Wel, op deze foto was er nog niets aan de hand. Mevrouw K. ging naar de Kruidentuin om wat rozemarijntopjes te knippen (voor bij de gebakken aardappeltjes) en had de Os gevraagd met haar mee te gaan. Natuurlijk wilde Oscar heel graag mee, maar voor het vertrek wilde hij graag nog even zijn nagels bijwerken aan de pergola.
Nogmaals: nog niks aan de hand dus.

In de Kruidentuin sloeg K. aan het knippen en volgde de O. haar bewegingen bij het omzeilen van de talrijke, enorme spinnenwebben.
En vandaar dat noch K., noch de Os in de gaten had dat de mannen die verderop op een bankje bier zaten te drinken, een blafbeest bij zich hadden.
Dit schurftige beest lag weliswaar aan de lijn, maar deze lijn zat nergens aan vast...
Wel, om een lang verhaal kort te maken: opeens zagen K. en de Os het grote zwarte geval op hen afkomen, grommend, jankend, kwijlend en met ontbloot bovengebit waarin twee enorme slagtanden.
De Os reageerde heel snel en na een complete ronde in volle vaart om de tuin heen (met blafbeest op de hielen) verdween hij de Katbladstraat in. Het blafbeest had hem gelukkig net niet kunnen grijpen en durfde vervolgens niet de tuin uit. Hij werd dan wel bij zijn kladden gepakt maar zijn twee baasjes hadden evengoed ontzettend veel pret om de jachtpartij en lieten dat duidelijk blijken ook.

En dat, beste mensen, kon mevrouw K. niet waarderen. En omdat zij bang was voor haar eigen boosheid met daarbij behorende, sluimerende gevoelens van enorme agressie, verliet zij (na een vernietigende, korte opmerking) snel de tuin om te gaan onderzoeken waar die arme Oscar zijn heil had gezocht.

Wel, daar zat hij dus, bovenop onze Pergola. Behoorlijk ontstemd, dat spreekt voor zich, en voorlopig niet van plan om naar beneden te komen.
Het werd nog erger, want 's avonds wilde hij niet naar de redactie terug, zelfs niet voor zijn diner.
Tenslotte heeft K. hem in het pikkedonker van de straat moeten plukken, waarbij Os zich hevig verzette door zijn 's middags nog bijgewerkte nagels in haar handen te zetten. Gelukkig hebben wij voldoende sterilon in huis, en na behandeling van de kleine gaatjes in de handen van K., hebben we nog een tijdje samen op de bank doorgebracht en zo de Os weer helemaal tot rust kunnen brengen.

2 opmerkingen:

Ma Tok zei

Wat vreselijk verstandig van u, mevrouw K., om er niet op te gaan timmeren. Ik weet niet of ik dat had kunnen opbrengen. Sterkte hoor, Oscar, met het verwerken van dit trauma.

katja zei

Wat een kloothommels, die bierzuipers! Dat blafbeest ook natuurlijk, maar die kan er dan weer niet zoveel aan doen dat ie zo is...