Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

dinsdag 27 augustus 2013

Zo gaat dat...

Dit is het slachtoffer. Hij miste een vleugel en dus nam mevrouw K. aan dat het beestje ten dode was opgeschreven, al probeerde het nog wel (vergeefs) op te stijgen.
Ach en wee...











En dit is de daderes. Zij had het vliegbeestje uit de lucht geplukt, thuisgebracht en verminkt.
Nu lag ze het beestje te bestuderen, vast van plan om toe te slaan wanneer het diertje het toch nog voor elkaar zou krijgen zich te verplaatsen.
Cera leek lui en ontspannen op haar zij te rusten, maar haar ogen lieten de arme libelle niet los.







Mevrouw K. greep in, want kon het niet langer aanzien. Zij zette haar gevoel uit en hielp het vliegbeestje snel uit zijn lijden.
Een gast, gezeten aan onze buitentafel, slaakte een kreet van afschuw en sloeg de handen voor de ogen. En onderwijl mompelde hij iets over het karma van mevrouw K.
Toen het glas echter weer werd bijgevuld met lichtgeel, geurend druivennat, was de libelle weer snel vergeten. Want zo gaat dat nu eenmaal: de natuur kent vele kanten.

4 opmerkingen:

Annemieke zei

Arme Libelle - maar als hij niet meer kan vliegen is het inderdaad einde oefening. Hoe moeilijk ook is een snelle dood dan het beste. En gefermenteerd druivensap is dan weer de beste oplossing om daar overheen te komen.

Gast zei

Tja Tjakka, met het Karma van Mevrouw K. zit het niet goed.

Jomanta zei

Het gaat niet om een snelle dood (is er een langzame variant van die draaideur ?) mens Annemieke, maar een minder gewelddadige en ik zou bijna zeggen humanere manier van Libelleneuthanasie.
Ik prefereer dan de zachte dood: het vriesvak. Niet tat hysterische agressieve doodtrappen, alsof het een Rugbywedstrijd doden betreft zeg maar,
Dit gaat echt ten koste van het heilige Karma op de Dharma van Mevrouw K. te L.
Zeker weten.

Annemieke zei

Sneller is humaner, dan de arme Libelle laten creperen. Vrieskamer is niet altijd voorhanden....