Verjaarsreportage van de Os

Oscar:
Mijn verjaarscadeautje was een grote ronde lopen met alléén mevrouw K. Zij en ik samen dus, zonder Cera, de Boez of ander mens erbij. Ja, dat was mijn grootste wens en gelukkig kon K. daarvoor zorgen.
U ziet hier hoe ik op haar zat te wachten in de Kruidentuin, en ik haar dus eindelijk aan zag komen.
Doe nu maar de tweede foto alstublieft.

Dit was in de Parallelstraat. Daar staat een blauwe regen met een prima geschikte stam om je nagels in te slaan, en natuurlijk maakte ik van de gelegenheid gebruik om mijn geur hier achter te laten. Ja, dat doe ik speciaal voor mijn soortgenoten, dat ze weten dat ik hier was en dat ze rekening met mij dienen te houden.

Ik had erge mazzel dat er die dag heel veel fietsen met tassen geparkeerd stonden, omdat ik graag als hobby allerlei soorten tassen inspecteer en controleer. Ja, daar wordt namelijk heel veel op achtergelaten en dus leer je daar een hoop van. Inderdaad, belangrijke gegevens, zeg maar.
Nee, zelf laat ik nooit iets achter in vloeibare vorm omdat ik dat niet nodig vind. En inderdaad niet bedreven genoeg, maar dat zouden we geheim houden, toch?

Hier waren we al voorbij de Steeg van Storm en bijna bij het gevaarlijke water. Ja, dat is best een eng stuk omdat je op een gegeven moment geen kant uit kan, behalve vooruit naar de kruising, dus naar het gevaarlijke water. Je moet daar altijd erg voorzichtig zijn vanwege fietsers met en zonder motor, en wielhuizen en dergelijke. Ja, die rijden daar allemaal erg hard en daarom durft de Boez hier nooit langs. Ik bleef aan de kant lopen, maar dat kunt u op de foto zelf ook wel zien.
Nee, we waren nog niet bij de hoek, dat was later.
Doe nu de volgende maar.

Deze foto werd genomen om u te laten zien dat er in de Parallelstraat allemaal pruimen lagen. En omdat mevrouw K. druk met de camera in de weer was, ben ik er maar even bij gaan zitten, voor de versiering inderdaad. Ja, anders was deze foto veel minder leuk en interessant geworden, zonder mij bedoel ik dus, heh? Ja. Nee, verder weet ik niks te vertellen over deze plek.

Ja, dit was bijna aan het eind van de straat, en vlakbij deze plek zat Monster voor het raam, maar die foto had je al in het Katblad gezet, toch? Nee, dan hoef ik dat dus niet meer te vertellen.
Ga maar door, ja.
Prima fietstas inderdaad, misschien zelfs wel de beste in de hele straat.

Dit is op het Zooiplein. Nee, ik ben niet langs het gevaarlijke water gelopen omdat het te druk was met verkeer. Ja, we zijn gewoon via de Katbladstraat naar het Plein gelopen en zijn onderweg geen anderen tegengekomen. Boez en Cera waren ook niet buiten, misschien had K. ze wel opgesloten maar misschien ook niet, dat maakt me niet zoveel uit.
Ik was in het zand aan het rollen omdat ik een beetje jeuk had. Nee, geen vlooien, dat zijn uw woorden en niet de mijne.

Nou goed, misschien één dan, maar die was door iemand anders achtergelaten in de Kruidentuin, zodoende. Ja, Hoftuin kan ook, ik heb er niet zo op gelet. Kunnen we het nu ergens anders over hebben?

Hier was jij (K. - red.) naar de glijbaan gegaan, en toen vroeg je of ik ook naar de glijbaan kwam maar daar had ik geen zin in. Ja, het was tenslotte mijn verjaarscadeautje en ik mocht zelf besluiten waar we heengingen en toevallig wilde ik die dag niet naar de glijbaan. Zo zit het dus inderdaad. Nee, ik kom niet altijd naar je toe als je me roept, ik besef heus wel dat ik zelf ook keuzes kan maken. Of eigenlijk moet maken, want ik ben nu eenmaal geen blafbeest. Ja, dat is een discussie op zich en daar hebben we het een volgende keer wel weer eens over. Ja, doe de volgende foto maar.

Hier lig ik te kijken naar jou en hoe jij daar raar over die glijbaan heen ligt te hangen. Geen gezicht nee, en ik zou dat ook zeker maar niet herhalen als er mensen in de buurt zijn die je daar kunnen zien. Nee, het is maar een tip, anders niet. Ja, ik vind je daar inderdaad te oud voor, dat klopt.
Maar ging deze fotoreportage niet over mij? Nou dan.

Eigenlijk wilde ik na het bezoek aan het Zooiplein wel terug naar de redactie, omdat ik onderweg toch wel Cera en Boez had gemist, maar jij moest en zou naar die Hoftuin en toen ben ik maar meegelopen om te kijken of daar nog iets leuks te beleven viel.
Ja, de tuin zag er netjes en bijgewerkt uit, meer kan ik er echt niet over zeggen.

Toen vond ik het wel genoeg geweest en ben ik naar huis gegaan om de Boez te zoeken. En Cera ook natuurlijk, ja. Ja, sorry dat ik jou daar liet staan en je niet heb bedankt voor dit leuke uitje met zijn tweetjes. Nee, een mooier verjaarscadeautje had ik zelf niet kunnen bedenken, behalve dan een tegoedbon voor minstens 10 van deze wandelrondjes. Misschien kunt u dat alsnog regelen?