Vuurwerk? Bah!

De grote doos waarin de geschenken voor onze reporters arriveerden, hebben wij omgetoverd tot een schuilhut voor tijdens het vuurwerk. Gewoon de kleppen stevig dichtgeplakt met tape en er een deurtje uitgesneden.
Cera was de eerste die de hut ging uitproberen, en vervolgens bleef ze minstens een half uur binnen. En er lag nog niet eens een lekker zacht, frisgeurend dekentje in! Nou, dat vond ze blijkbaar dus niet erg, maar dat gaan we nog wel doen. Of een paar kussentjes, want dat kan uiteraard ook.
Het is nu de bedoeling dat deze doos straks naar boven gaat, want als het knallen losbarst, willen onze haarfabrieken zich het liefst op onze bovenverdieping verstoppen.
Er zouden natuurlijk met groot gemak twee haarfabrieken in deze hut kunnen schuilen, maar wij vrezen dat dat niet gaat gebeuren; in grote angst en paniek is het namelijk ieder voor zich, dat weten wij uit ervaring.

De Boez, die nog steeds zijn krabton niet heeft uitgeprobeerd, keek verbaasd toe toen Cera even behoorlijk flink tekeer ging in haar hut; wij denken dat zij jacht maakte op een achtergebleven fliebertje karton en zagen de doos zelfs enige keren een stukje over de stenen vloer glijden. Gelukkig bleven de muren van de hut staan en ging het dak er ook niet af.

(Boez ziet tot zijn grote verbazing de hut bewegen.)

Van een andere, kleine doos had K. ook een schuilhut gemaakt. Het is eigenlijk voor Oscar bestemd omdat hij waarschijnlijk niet naar boven zal vluchten als het oorlogsgeweld losbarst, en daar hij wel vaker onder de stoel duikt in geval van gevaar en nood, heeft hij nu de mogelijkheid om zich nog beter te verstoppen: schuilhut onder de stoel. Het kan natuurlijk heel goed zijn dat Os er toch weer voor zal kiezen om onder de bank te kruipen, maar in dat geval gooien wij maar weer een deken over onze sofa zodat hij zich nog beter beschermd voelt. Tenminste, dat hopen wij dan maar.

De Boez was snel klaar (zie foto hierboven) met het inspecteren van de kleinere doos, en toen Os deze ook even wilde inspecteren, bleek het deurtje te klein voor hem. Daar zullen we dus nog wat aan moeten doen.
(Inmiddels hebben wij de deur inderdaad vergroot.)

De ingang van de grote doos was weliswaar ruim genoeg voor de Os, maar blijkbaar viel het interieur hem tegen. Hij stapte namelijk weliswaar naar binnen, maar draaide zich snel om en kwam direct weer naar buiten.
Het kan natuurlijk ook zijn dat Cera zich nu de schuilhut heeft toegeëigend (kwestie van goed markeren) en dat de jongens de binnenkant alleen maar heel af en toe slechts mogen bekijken.

In elk geval moeten er op onze bovenverdieping twee schuilhutten komen dus is er nog wat werk te verzetten voor K. Bovendien moeten de hutten comfortabel worden ingericht met fris linnengoed en een zaligmakend speeltje. Voor dat laatste (het zaligmakende en eveneens kalmerende effect ervan) kregen wij van mevrouw Inge als Kerstcadeautjes met valeriaan gevulde lappen speelgoedmuisjes, voor ieder één dus, maar hierover binnenkort meer!

Wel, mochten uw haarfabrieken ook behoefte hebben aan een schuilhut: er is vast wel iemand te vinden die ergens nog een verhuisdoos heeft staan die u voor dit doel kunt gebruiken. En zachte kussentjes of lekker ruikende dekentjes heeft u ook nog wel in huis. Lavendel is bij ons absoluut favoriet!

En verder steunen wij alle acties die tot doel hebben het afsteken van vuurwerk door particulieren te verbieden. Een uit de hand gelopen traditie met vorig jaar 810 mensenslachtoffers (ogen, handen); het is te gek voor woorden. En dan hebben we het nog niet eens over al die dieren die slachtoffer werden, met of zonder opzet(!)..., en de paniek en angst onder zowel mensen als dieren, en dan hebben we het ook nog niet eens gehad over de negatieve effecten op ons milieu...

http://nos.nl/artikel/456900-paniekvlucht-vogels-om-vuurwerk.html