Os op zondag

Oscar:
Ik had niet verwacht dat we nog op stap zouden gaan omdat K. zo druk bezig was met een filmpje voor de Kerst. Ja, dat wordt iets over de reporters die ons hebben verlaten (Mevrouw TT en Japekoppie - red.), en ik zag best dat ze af en toe een zakdoekje moest pakken omdat ze steeds natte ogen kreeg.
Maar uiteindelijk kwam ze dus toch nog naar buiten om een stukje met ons te gaan lopen. Ik lag op dat moment onze allerlaatste roos te bewaken die volgens K. roze had moeten zijn, maar daar ga ik niet over en ik heb bovendien ook geen verstand van rozen.

Ik kwam heel snel van de Pergola af omdat ik natuurlijk wel zin had in een wandelingetje, en K. vertelde toen dat we deze keer weer allemaal apart van elkaar een reportage moesten maken en dat vond ik prima.
Cera zat ook al klaar en liep voor me uit, en de Boez kwam zoals gewoonlijk pas de deur uit toen wij al bijna bij de Kruidentuin waren.

In de Kruidentuin kregen we ruzie, de Boez en ik. Nee, ik weet niet meer waar het over ging, maar hij was de hele dag al vervelend geweest en ik had helemaal geen zin in dat kinderachtige gedoe want we moesten immers een reportage maken en dat kan ik niet als de Boez steeds maar om mijn nek hangt. Ik heb dan ook geprobeerd hem dat duidelijk te maken. Nee, die krassen op zijn neus zijn niet van mijn nagels, ik kan me daar tenminste niks van herinneren en bovendien probeer ik altijd te voorkomen dat ik hem moet meppen.

We hebben daarna nog wat lopen klooien en zooien, niks bijzonders dus, maar K. heeft ons wel lopen filmen. Toen vond ik het wel leuk voor de film om de boom in te gaan, en Cera moest me toen zo nodig na-apen. Ja, zij ging snel bovenin zitten. Ik zat net te bedenken wat we nog meer konden doen wat leuk zou zijn voor de film toen K. riep dat de batterij van de camera leeg was. Nee, ze was vergeten om een nieuwe mee te nemen dus toen hield het filmen vanzelf op. Ze heeft daarna nog geprobeerd om wat foto's te maken maar ik weet niet of die zijn gelukt, en ik ben toen maar weer verder gegaan met het bewaken van de kerstboom bij de redactie tot ik honger kreeg. Ja, dat was vrij snel daarna want we krijgen tegenwoordig niet meer zoveel te eten maar moeten evengoed wel hard werken. Nee, daar ben ik het ook niet mee eens, dat klopt, maar als mensen me niet meer uitmaken voor "dikke bolle" of iets dergelijks, en niemand meer: "jemig, wat is die kat vet!" gilt, vind ik dat eigenlijk ook wel weer fijn. Ja, met kerst iets extra's moet wel weer kunnen, anders pak ik mijn koffers misschien wel. Nee, dat was een grapje.