Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zondag 29 december 2013

Intieme details...

Oscar:
Nu het winter is, het nog steeds vroeg donker wordt en de temperatuur verre van aangenaam is in de schemerige avonduren, krijgen wij aanmerkelijk vroeger ons diner dan voorheen en ga ik dientengevolge ook eerder op één oor, bij wijze van spreken dan.
En om voor mezelf een gezellige en knusse avond te organiseren, begin ik altijd op mijn eigen kussentje met het nagenieten van de Gourmet, oftewel de aangename digestie.
Mevrouw K. is op zulke momenten meestal nog druk bezig met het bereiden en consumeren van haar eigen maal, het opruimen van de vuile vaat (in de machine - red.) en andere overbodige werkzaamheden, maar zij vindt nu eenmaal dat zij pas op de bank mag plaatsnemen als alles in huis weer op orde is, en dat moet zij natuurlijk helemaal zelf weten. Ik wacht ondertussen rustig af, weet dat zij op een gegeven moment heus wel naast mij zal komen zitten en verheug me daar al op. Ondertussen leg ik mijn kop op die van de grote muis en hou de boel in de gaten voor het geval er iets mis mocht gaan en ik K. te hulp moet schieten. Nee, dat is nog nooit voorgekomen, maar je weet dus maar nooit, heh? Daarom, ja.

Ik weet altijd precies wanneer het ogenblik is gekomen waarop K. mij gezelschap komt houden. Dan zie ik haar namelijk haar glas op het tafeltje zetten met daarbij een zojuist gevuld flesje water. Jawel, soms heeft zij ook nog een restantje wijn staan, en in dat geval wordt dat glas natuurlijk ook nog even bijgevuld als zijnde kalmeringsmiddel bij de moeilijke of al te spannende momenten, zeg maar, tijdens schaatswedstrijden bijvoorbeeld. Inderdaad, ik blijf geduldig wachten tot zij alles voor zichzelf geregeld heeft (inclusief toiletbezoek uiteraard) en ons knusse moment kan beginnen.


Als zij namelijk eindelijk naast mij zit, rol ik me dusdanig om dat ik met mijn rug tegen haar been lig en ik haar mijn borst- en buikgebied kan aanbieden voor een liefdevolle massage van mijn kraakheldere en fluweelzachte onderzijde.
Nee, ik hoef nooit lang te wachten eer zij begint met deze massage, daar heb ik zo mijn trucjes voor.
Ja, K. mag wat mij betreft tijdens de massage gewoon doorgaan met het kastjekijken, maar haar glas pakken mag natuurlijk alleen met haar linkerhand zodat de rechter niet hoeft te stoppen met masseren, en ook al te heftige bewegingen heb ik liever niet. Ja, ikzelf beweeg wel constant mijn poten door ze steeds te strekken en weer in te trekken, waarbij ook mijn nagels in- en uitgaan, maar dit doe ik vooral om haar te laten weten hoezeer ik geniet van ons knusse moment op de sofa.
Het komt inderdaad wel voor dat zij plots de massage onderbreekt omdat de kijkkast opeens haar volledige aandacht behoeft, of in het geval haar hand tekenen gaat vertonen van vermoeidheid. In beide gevallen schuif ik nog een stukje op om haar aandacht weer terug bij mij te krijgen.

Jawel, ik ga dan nog iets dichter tegen haar aanliggen, duw wat dwingend tegen haar aan en kom tegelijkertijd een beetje omhoog zodat zij zodoende wat minder ver naar mij hoeft te reiken, en daarnaast ook weet dat ik nog steeds wakker ben en ook nog niet helemaal voldaan, zeg maar.
K. beschuldigt mij dan weliswaar van brutale opdringerigheid, maar dat komt doordat ze niet goed snapt dat ik haar alleen maar probeer te helpen. Nee, ik trek me haar beschuldiging niet aan. Ja, zij hervat de massage gelukkig wel en behandelt dan vooral de plekjes onder mijn kin en achter mijn oren, wat dus precies mijn bedoeling was en eveneens zeer aangenaam aanvoelt.
Nee, de massage gaat helaas niet eeuwig door. Er komt namelijk een moment dat zij naar boven gaat en ik alleen op de bank achterblijf. Ja, ik weet heus wel dat er vervolgens rare dingen gebeuren op die bovenverdieping, dat de Boez bijvoorbeeld onder het dekbed kruipt en dat hij dan ook een buikmassage krijgt, maar daar bemoei ik me niet mee want inmiddels ben ik dan al bijna in slaap en heb dus nergens last van.

Wel, dat was het dan, mijn column. Ik zou het echter zeer op prijs stellen als u de te intieme details van mijn verhaal niet aan de grote klok hangt, omdat dat wellicht mijn reputatie als Topreporter en Verkenner A zou kunnen beschadigen en dat heb ik dus liever niet. Ja, misschien is het beter wanneer u deze column van mij maar zo gauw mogelijk weer verwijdert. Hoezo is het daarvoor al te laat?

7 opmerkingen:

Greet zei

Nou, Oscar, je mag van geluk spreken dat K. geen last heeft van socialbesitas. Dan zou haar rechterhand ook steeds bezet zijn.

Marjoke zei

Goed zo, Oscar, heel subtiel aangepakt! Zo krijg je je zin.

katja zei

Hè, wat knus Oscar!
Blijkbaar is dat de lekkerste houding voor borst- en buikmassage, want de enkele keer dat Rissa zich daartoe laat overhalen, gaat zij ook zo liggen. Helaas maar voor een paar minuten, en kop op mijn been is er echt niet bij. Maar goed, beter dan niks toch.

Piet zei

Wat een heerlijk verhaal is dit. Je pakt het slim en goed aan Oscar. Ga zo door.

Inge zei

Ach ventje, wat ben je toch lief!

Annemieke zei

Wat een mooie zachte witte buik!

Hans zei

Wat ben jij een levensgenieter Os!