Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zondag 15 december 2013

Ik ben er nog voor u...

Charli:
Nee, mevrouw K., ik heb heus niks stouts gedaan in uw huis. Bij de klok ben ik deze keer niet geweest en ik heb geloof ik ook niet tegen de radiator in de keuken gesproeid; ik kwam namelijk alleen maar even kijken of het nog steeds waar is dat mijn moeder en broer (Tokkie Troy en Japekoppie - red.) inderdaad definitief vertrokken zijn - zomaar zonder afscheid te nemen van mij dus - en hun geur echt niet meer te ruiken is. En daarvoor moest ik een inspectierondje door uw kamer en keuken lopen en de boel goed afsnuffelen zeg maar, en daardoor ben ik ook helaas een beetje in de war geraakt.

Ik heb inderdaad niets meer van mijn moeder en broer geroken, geen verse sporen meer nee, en dat stemt mij natuurlijk bijzonder droevig. Ik heb bovendien zojuist ervaren dat de jongere generatie alle zaken heeft overgenomen en met hen heb ik niks te schaften, uw huis is niet meer wat het was en de geuren erin ervaar ik als niet meer zo vertrouwd en bovendien zelfs een tikje onaangenaam. Daarom zal ik ook beslist niet langer blijven hangen; u hoeft mij niet weg te sturen want ik ga deze keer uit mezelf wel weg. En nee, ik weet niet of ik nog de behoefte heb om hier terug te komen want zelfs de brokjes zijn niet meer dezelfde als voorheen, en ook dat bevalt me niet. Mocht u me eventueel een aai willen geven dan kunt u mij voortaan buiten vinden of in mijn eigen huis, dan kunnen we samen nog even verdrietig zitten zijn, heh? Ja. Mocht u zo echter naar de keuken gaan, moet ik u wel even waarschuwen voor mijn kleine vergissing. Nee, u zult vanzelf wel zien wat ik hiermee bedoel. Tegen de ovendeur, ja... Maar u zult vast niet boos zijn op mij als u bedenkt dat ik tenslotte ook hier in uw huis werd geboren als de oudste zoon van TT en de broer ben van J., heh? En dat ik er nog voor u ben dus. Ja, dan strijkt u gewoon met uw hand over uw hart en pinkt u een traantje weg alsof het soort van cadeautje betreft dat ik speciaal als troost voor u achterliet, toch? Fijn dat wij elkaar zo goed begrijpen, mevrouw K.!

2 opmerkingen:

Ma Tok zei

Hij is lief!
Maar dit is geen cadeautje, meer een CADEAU.

Wad Woord en Wol zei

Charli weet zich hier leuk uit te kletsen. Daar trapt u toch niet in hoop ik.