Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

dinsdag 17 december 2013

Boez op zondag

Boez:
Ik lag net te slapen toen ik hoorde dat we op reportage moesten. Eerst twijfelde ik erover of ik wel mee zou gaan, maar in je eentje achterblijven is heus niet om te lachen, dus ben ik toch maar van mijn bed gekomen. Ze waren al bijna halverwege maar ik kon ze makkelijk inhalen. Bovendien stond Cera een fietstas te inspecteren, dus haar was ik al heel snel voorbij.





Ik ben toen het stukje tuin achter de houten stoelen gaan verkennen, maar daar viel niet veel te lachen. Nee, helemaal geen vliegebeestjes en ook geen Nepeta. Ik heb wel nog aan de lavendel staan snuffelen, wat je hier op dit plaatje dus kan zien.
En toen gebeurde er iets raars.
Opeens kwam Os naar me toe en duwde me opzij. Toen duwde ik terug en opeens lagen we samen te vechten.
Nee, waarom weet ik niet, maar ik vond het eigenlijk wel lachen.



Hij niet nee, hij werd kwaad op me en deed heel erg uit de hoogte.
Cera en mevrouw K. waren al een eindje doorgelopen en toen ben ik maar weer opgestaan en ben achter ze aan gegaan.
We hebben toen nog wat gespeeld en gedold en daarna gingen Os en Cera de boom in. Ik niet nee.








Ik zag Cera helemaal bovenin zitten toen ik tussen de struiken zat. Ja, daar was ik wat inspectiewerk aan het doen, maar ik zag ook Oscar weer uit de boom komen, net op het moment dat ik tussen de struiken vandaan kwam en  over het hekje het pad op sprong. Maar ik ben toen heel hard naar K. toe gerend omdat ze ons riep.








Os had me zien springen en dacht dat ik me achter de paaltjes had verstopt, en hij wilde me verrassen door bovenop me te springen, en u kunt hier zien hoe hij klaar stond om dat te doen. Maar ik was dus al weggerend, en hij was heel verbaasd dat hij me nergens meer zag, en ook dat was wel om te lachen.
Toen was de batterij op maar dat maakte mij niks uit want ik was toch al van plan om terug naar huis te gaan.
Ik heb daarna nog een beetje voor het huis lopen klooien en ben een paar keer door het luik in en uit gegaan. Ja, dat was ook wel lachen eigenlijk, maar ik had dus wel honger en daarom deed ik dat, om aandacht te trekken dus. Ja, dat lukte me aardig want ik maakte daar een hoop herrie bij en toen moest K. ook lachen. Nee, we kregen ons eten op normale tijd en niet eerder. Erg jammer, ja.

3 opmerkingen:

Ma Tok zei

Gelukkig wordt er heel wat afgelachen op de redactie, Boez!
Je brengt veel vrolijkheid, is het niet voor een ander dan in elk geval toch voor jezelf.

katja zei

Dus het was wel lachen, die middag?

Wad Woord en Wol zei

Grapjas ;-)