Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 29 februari 2016

Boez vertelt verder

 De Boez:
Terwijl die andere twee in de boom zaten te klooien, ben ik aan mijn conditie gaan werken. Rondjes rennen inderdaad, en dat deed ik zo snel dat K. me niet goed op de foto kreeg. Later zei ze dat ze daarvoor ook een knoppie op haar camera had kunnen omzetten, maar op dat moment dacht ze daar niet aan.
Nee, want ze liep ook een beetje ongerust te zijn over 't Mokkeltje, dat alleen thuis was. Die zou het namelijk zomaar in haar kop kunnen halen om door het luikje naar buiten te gaan en te verdwalen, heh?


 Oscar had nog helemaal geen zin om naar huis terug te gaan. Hij wilde liever nog een poosje blijven zooien en klooien.
 En Cera nam ruim de tijd om uit de boom te komen. Het kan zijn dat ze een beetje pijn in haar poten had gekregen van dat gymnastieken op die takken, maar het kan ook zijn dat ze gewoon voorzichtig wilde zijn, of dat ze bang was dat wij haar zouden aanvallen als ze uit de boom was gekomen. Een andere reden kan ik niet bedenken, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik helemaal niet met haar bezig was.
 Ik had namelijk gezien dat Oscar naar me toekwam. Ik denk dat ie met mij wilde spelen.
 Hij kwam dus mijn richting uit, maar ik deed net of ik hem niet zag.
Hoewel, het kan ook best zijn dat ik hem inderdaad niet zag, want ik kan niet alles onthouden wat ik beleef, vooral niet als ik veel meemaak.











 Zo te zien zag ik hem niet aankomen, nee.
Maar ik weet nog wel dat ik op tijd weg was en dat ie me niet te pakken kreeg.
 Aan onze staarten kun je zien dat we heel veel lol hadden samen.
Ah, dat wist je al? Neem me niet kwalijk dan.

Ik weet nog wel dat mevrouw K. vreselijke begon te zeuren dat we nu echt terug naar huis moesten. Ongerust over Boortje, ja.
 Ik deed dus gauw nog wat noodzakelijke dingetjes ter afscheid van de tuin.
 Nee, ik kijk hier niet boos maar gewoon ernstig.

 En Os was boos omdat er nog steeds geen verse Nepeta is.


 En hier liep ie nog na te mokken, terwijl K. zei dat ze nu echt weg ging.

 Ik zei tegen Cera dat we naar huis moesten, en even later gingen we dus.
Thuis konden we Boortje nergens vinden, ook niet achter de televisie. Toen zij K. dat ze daar al bang voor was geweest.
En toen gingen we haar zoeken. Boortje dus, ja.
 Natuurlijk was Boortje ook niet in de Katbladstraat en daarom gingen we verder zoeken in de Hoftuin.
Oscar bleef een beetje achter want hij had eigenlijk geen zin om mee te gaan. Dat was omdat hij bang was Myo of Harry van de partij "Hof is Vol" daar tegen te komen, maar die waren er dus niet.
Drie keer raden wie daar wel was!
 Ja, onze logee dus. Ze zei dat ze al die tijd al geweten had hoe ze thuis moest komen en dat ze gewoon het juiste moment had afgewacht om 'm te smeren.
 Ik zei nog dat ze niet zo dom moest doen, dat haar mens toch niet thuis was en dat ze bij ons tenminste nog eten kreeg.
 Maar ze zei dat ze, nu ze eenmaal haar eigen tuin had gevonden, echt niet van plan was met ons mee terug te gaan. Dat we bedankt werden voor de moeite en dat het tijd was om afscheid van elkaar te nemen.
 Ik vroeg haar nog of ze het wel zeker wist en toen zei ze van ja.
Op dat moment had ik het wel gehad met dat Mokkel en wilde ik naar huis gaan. Ik zei nog tegen haar: Nou, ga dan maar lekker naar je lege huis toe, ik vind het best en ga heus niet zeggen dat ik je ga missen.
En toen ging ze naar haar huis.
D'r zat een mens op de bank maar dat was niet haar mens. En toch wilde ze naar binnen en begon aan het raam te krabben en hard te roepen. Ze raakte helemaal overstuur en mevrouw K. ook.
Die deed toen haar camera in haar jaszak en tilde Boortje op. Eerst vond Boortje dat goed, maar toen we de Poort doorliepen en de Katbladstraat overstaken, begon ze zich te verzetten.
En K. begon een beetje te schelden of iets dergelijks, maar dan niet tegen Boor of ons, maar tegen zichzelf. Hoe ze zo dom had kunnen zijn en dat ze Boortje had onderschat.

Thuis kregen we allemaal snoepies, maar niemand had veel trek. Daarna zijn wij weer naar buiten gegaan en deed K. de tussendeur dicht, want Boor zei dat ze nu de weg wist en dat ze gelijk weer wilde vertrekken. En dat vond K. geen goed idee.
Ik heb daarna trouwens nog een stuk duif van de straat gehaald, en omdat de tussendeur dicht was, heb ik het maar naar boven gebracht en voor het bed van K. neergelegd. Nee, ik denk niet dat K. dat erg leuk vond, want toen ze het stuk duif  een tijdje later opeens zag liggen, begon ze te schelden. Op mij ja. Nee, dat raakt me niet wat ik ben wel wat gewend.

2 opmerkingen:

Ma Tok zei

Arme slimme Bohr. Nu moet ze vast weer een hele poos binnen blijven. Ze zal wel geschrokken zijn dat er een vreemde op de bank zat in háár huis. Ik hoop dat de jongens een beetje aardig voor haar zijn.

Piet zei

Acg gossie, arme Bohr. Woont ze nu tijdelijk bij jullie of wordt tijdelijk voorgoed?