Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

maandag 9 juni 2014

Dat was het voor vandaag

Boez:
Ze heeft de houtflexjes nu wel naar beneden gedaan en het Poezenloket gesloten, maar denk maar niet dat ik me laat opsluiten zolang het nog enigszins licht is. Nee, de Boezel is wel goed maar niet gek dus, en zal heus wel een manier verzinnen om uit te breken, goedschiks of kwaadschiks zeg maar. Wat ik daarmee bedoel?
Wel, met goedschiks bedoel ik dat ik het toeval een rol laat spelen, kwestie van opletten en je kans pakken als die voorbij komt of aangereikt wordt. Die kans kan zich aandienen als ze (de mensen) met zijn tweeën besluiten om nog even de Kruidentuin aan een inspectie te gaan onderwerpen en dan net effe te lang de voordeur op een kier houden, of dat ze nog ergens koffie willen gaan drinken bijvoorbeeld. Maar het kan ook zijn dat ze in een vlaag van benauwdheid zonder erbij na te denken het slaapkamerraam open gooien, en in dat geval ben ik natuurlijk het dak op voordat ze het beseffen. Verder is er zomaar nog een geweldige buitenkans bij gekomen. Ze hebben namelijk een stuk ijzer gekocht om de deur naar het keukendak mee op een zogeheten haakje te zetten. Ja, die deur zit boven, achter de slaapkamer, vlakbij de wasmachine dus, daar waar onze derde kattenbak staat en nog meer nutteloze zooi staat. Maar afijn, die haak op die deur is er gekomen door mijn inspanningen. De Volharding, inderdaad, mijn achternaam, heh? Want ik wil nu eenmaal erg graag voor het ochtendgloren alvast naar buiten om ergens in een boomspiegel of bij de Moerbei mijn ochtendplas te deponeren, of als het minder goed met mij gaat: mijn spastische darm ledigen op een plek waar het goed valt, als het ware. Om dat te bereiken heb ik een hoop werk moeten verzetten. Mevrouw K. hield het altijd best lang vol wanneer ik bovenop haar sprong als zij nog in dromenland verkeerde, want werd pas echt goed wakker als ik haar heupen bont en blauw had getrapt door aanhoudend op haar zijkanten te springen totdat zij uiteindelijk niet anders kon dan het slaapkamerraam te openen om zodoende van mij af te zijn. Ja, inderdaad, toen kwam dat hij-mens dus op een dag zomaar ineens de trap op, en moest toen per se ook overnachten in dat bed. Voor mij brak op dat moment een periode van grote lol aan, want die hij-kneuter kon er dus maar mooi niet tegen wanneer ik bovenop hém sprong en me dan nog flink afzette ook, zodat zelfs hij (de grote snurker, haha!) wakker werd getrapt en flink de pest in kreeg.
Wat mevrouw K. nu zoveel jaren heeft volgehouden, namelijk mijn terreur verdragen in relatie tot het extra vroeg openen van een uitgang, en dat weer in verband met mijn spastische darm en overgevoelige blaas, hield dat hij-mens nog geen drie dagen vol. Nee, hij werd er zelfs dusdanig gestoord van, dat mevrouw K. bedacht een haak aan te schaffen om dan maar in elk geval die achterdeur op een flinke kier te kunnen zetten zodat ik (en mijn collega's trouwens ook) op elk gewenst tijdstip naar buiten kunnen zonder dat we aanslagen moeten plegen vanwege het slechte functioneren van spijsverteringsorganen of blaasperikelen en wat zich nog meer zomaar midden in de nacht kan aandienen aan noodgevalletjes. Wij zien deze haakbevestiging derhalve als een perfecte oplossing, en voelen ons vrijer en prettiger dan ooit. En die hij-man heeft er dus ook totaal geen moeite mee dat wij de ganse nacht door in en uit kunnen bewegen.
Doch mevrouw K. heeft daar dus wel problemen mee. Want er was laatst dus bijvoorbeeld onweer. Het donderde en kraakte, het hij-mens sliep bij ons (en zo vast dat hij nooit niks meer hoorde), maar mevrouw K. werd wel wakker van de herrie, maakte zich ongerust om ons en ging ons zoeken.
Nou, wij waren er dus niet. Nee, want wij werden in de natuur overvallen door de donder en hadden ons ergens buiten verstopt, om zodoende niet nat te worden en later dus in droge staat terug te kunnen keren naar huis. Dat wij niet binnen waren beviel mevrouw K. niet en toen heeft ze een paar uur op gezeten, totdat ze het kattenluik hoorde klikken en in de gaten had dat we gewoon weer thuis gekomen waren en er dus eigenlijk uiteindelijk niks aan de hand was.
Mevrouw K. heeft trouwens een groter bed gekocht, en ik hoef u niet te vertellen waarom. We hebben er al met zijn allen tegelijk op gelegen. Wel wil ik u laten weten dat ik niet onder het dekbed meer kom slapen als die hij er is, maar in plaats daarvan ervoor zorg dat zijn kleren met een dikke laag Boez-haren worden bedekt. Jazeker, voor straf natuurlijk en graag gedaan.
En verder heb ik gisteren weer een vlooienpipet gekregen, maar dat is minder interessant, behalve dan dat ik daar nooit aan zal wennen.
Dat was het dus voor vandaag.

5 opmerkingen:

Jacq. zei

Heerlijk verhaal weer. Boez, super dat je nu 's nachts ook naar buiten kan! En mevr. K. moet er maar aan wennen en dat gebeurt ook wel.

Piet zei

Dus elk nadeel heeft zijn voordeel, Boez? Zijmens heeft een hijmens en jullie een haakje. Gelukkig onweert het niet elke dag, want dat is niet leuk voor het zijmens.

Ma Tok zei

Je hebt het allemaal weer mooi verteld, Boez, we zijn weer helemaal op de hoogte.

Anoniem zei

Zoals ik het begrijp is iedereen bij jullie in huis erop vooruit gegaan zal ik maar zeggen , nietwaar Boez?
behalve natuurlijk dat de kleding van het hij-mens sporen van jou draagt, nou ja, alles heeft zijn prijs. veel geluk
Met elkaar!!
tineke.

Wilma Drees zei

@ Anoniem, Beste tineke:
Liefde gaat via de kleren zeg maar.
Bij huishaarfabrieksharen dan.
In dit geval.
Dan bofkont het nieuwe hij-mens eigenlijk. Hoera !