Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

zondag 14 februari 2016

Gebrek aan vertrouwen geeft problemen

Boez:
Ik heb een tijdje geleden aangegeven dat ik mijn Gourmet graag op de trap geserveerd wilde hebben.
Dit dus vanwege het feit ik nooit meer de tijd kreeg om mijn bakje fatsoenlijk leeg te eten omdat mijn zogenaamde vriend Oscar mij op irritante wijze daarbij lastig viel, wat weer tot gevolg had dat ik na drie happen al genoeg had van zijn gezeik en geduw en dan maar liever gelijk naar bed ging.
Wel, het trapeten ging lange tijd goed, want K. deed namelijk ook steeds de tussendeur (huiskamer - red.) dicht zodat Os niet bij de trap kon komen en ik voldoende tijd had om ongestoord mijn ontbijt en diner te nuttigen (op traptrede nr. 5 - red.).
En ik mocht nog altijd mijn voorkeur wijzigen door aan te geven dat ik graag een keer elders wilde eten, zoals op de vensterbank of desnoods bovenop de eettafel of het aanrecht. U snapt vast wel waarom (hoe hoger, hoe beter - red.).

Maar met de komst van dat Mokkel is opeens alles anders geworden: ik heb nu geen vrije keuze meer, ik word nu verplicht op de trap te eten en ik snap niet waarom dat is, waarom ik zo in de boeien ben geslagen zeg maar, want zo voelt dat voor mij.
En daar komt dan ook nog bij dat we na het diner met zijn drieën naar boven worden gedirigeerd, dit omdat het Mokkel het vertikt te gaan eten als wij niet buiten haar gezichtsveld zijn. Vervolgens moeten we de rest van de avond en nacht ook verplicht boven doorbrengen opdat het Mokkeltje in rust en vrede naar dromenland kan afreizen.
Mevrouw K. heeft de regie dus heel strak in handen en is voorlopig niet van plan om de situatie terug te draaien. Dat zegt ze, ja. En wij zijn derhalve veroordeeld om als K. in haar bed ligt te knorren, onze brokjes en water uit schaaltjes die op de trap staan te halen (ja, erg heh? - red.), louter en alleen omdat het Mokkel haar rust nodig heeft en K. bang is dat wij haar zullen gaan pesten als zij (mevrouw K. - red.) er niet bij is om eventueel in te kunnen grijpen. Ja, die deur (van de huiskamer - red.) blijft dus al die tijd gewoon potdicht. Snapt u het nog? (Ja! - red.) Nou, ik dus niet.
Of haar gebrek aan vertrouwen in ons (en vooral in de Boez dus - red.) terecht is?
Daar kom ik liever later nog een keer op terug.
Ja, moet ik even over nadenken.
(Pfffff - red.)

2 opmerkingen:

Piet zei

Je hebt het echt zwaar Boez....

Ma Tok zei

Nou nou Boez, dat "mokkeltje" voelt zich best een beetje angstig van jullie als grote jongens (en meisje). Dat kun je toch wel een beetje begrijpen? Stel je eens voor dat jij helemaal alleen zonder je mens in een vreemd huis bij 3 grote vreemde katten zou worden geplaatst, dan zou je het toch ook fijn vinden als je nu en dan een beetje rust zou krijgen? Beetje empathie zou je sieren.