Mevrouw K., ik zie heus wel dat je nog vaak moe bent en nog niet zoveel kan in huis. En je loopt ook niet normaal, dus zul je nog wel last van je been hebben, heh?
Daarom kom ik tussen mijn dutjes door steeds even bij je, om je een beetje bij te staan in deze moeilijke tijden. En dan hoop ik maar dat mijn troost jou er een beetje doorheen helpt, door al je ellende. Ja, want ik ben jouw kleine lieveling toch? En je weet toch hoeveel ik ook van jou hou?
Zal ik even dichterbij komen liggen zodat je me kunt aaien? Vind je zeker wel fijn, heh?
Ja, en als je me een poosje geaaid hebt over mijn zo zachte vacht, is het zeker wel weer tijd voor een kopje koffie voor je, niet? Mag je daar zeker ook een koekje bij nemen?
Dan lijkt het me een goed idee dat ik dan met je meega naar de keuken en tegelijkertijd wat snoepies van je krijg, als je toch bij dat keukenkastje staat bedoel ik, want dan hoef je niet een keer extra naar de keuken te lopen met die rollator van je, heh? Ja, dan heb ik je mooi een ritje bespaard en hebben we daar allebei voordeel bij.
Je ziet, ik hou heel veel rekening met je omdat je nog een beetje zielig bent en omdat ik zoveel om jou geef, en daarom wil ik je het zo makkelijk mogelijk maken. Lief ben ik, heh?
Zullen we dan maar, mevrouw K.? Je kunt me natuurlijk ook een dubbele portie geven, dan bespaar ik je nu alvast nóg een loopje van later op de dag. Hoezo vind je dat geen goed idee? U denkt dat ik een slecht geheugen heb?
2 opmerkingen:
Je kunt prima slijmen, Boezje! Maar je bent ook echt wel lief, hoor.
In dat soort omstandigheden openbaart zich de ware liefde.
Een reactie posten