Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

vrijdag 27 februari 2015

Ik snap er niks van en kan er niet aan wennen

Oscar:
Ik ben blij dat het weer wat beter weer wordt want ik ben niet blij met dat geval met wielen. Ik vertrouw dat apparaat voor geen drol en dat heeft te maken met mijn verleden waarin een kinderwagen een grote rol speelde in mijn leven. Ook daar was ik niet blij mee.
Ik ben tenslotte, mede in verband met die kinderwagen, vertrokken uit mijn vorige huis omdat ze hier dus niet zo'n dergelijk ding hadden, en nou staat er dus tóch ook hier zo'n geval met wielen.
Dus nu het wat beter weer is, ben ik het liefst zoveel mogelijk buiten want dan heb ik tenminste niks te maken met dat ding. Ik kom voornamelijk nog binnen om te eten, en als ik wil rusten ga ik naar de bovenverdieping, waar het dus geheel wielvrij is. Daar voel ik me veilig en kan ik in vrede mijn uiltjes knappen.
Jawel, ik heb het aanvankelijk nog even geprobeerd op het bed in de huiskamer, maar die vier wielen deden uiteindelijk toch de deur voor mij dicht.
Ik begrijp dat mevrouw K. dit ding blijkbaar nodig heeft, maar dat betekent nog niet dat ik eraan kan wennen.
U ziet mij op hier op bovenstaande foto staan kijken naar mevrouw K. en haar wielding. Het wielding staat nu stil want K. zit aan de tafel, maar ik vertrouw het dus niet, en daarom moet ik steeds alles goed in de gaten houden. Ja, ik heb net wat brokjes gegeten, en sta nu te overwegen of het veilig genoeg is weer langs dat ding naar buiten te lopen.

Zolang dat ding daar heel stil staat te wezen, heb ik er weinig moeite mee, maar zodra het in beweging komt, raak ik over mijn toeren.
Nu zegt iedereen dat ik er maar gauw aan moet wennen, maar dat maak ik dus zelf wel uit.
Zo zijn er meer zaken die ik liever zelf uitmaak. Kijk, ik vind K. een lief mens en toon dat graag door langs haar benen te strijken met mijn lijf en staart. Dat wordt echter niet altijd meer door haar op prijs gesteld. Het schijnt dat ik haar linkerbeen moet ontzien, terwijl ik juist daar het liefst langs ga om haar wat extra liefde te geven. Maar ze heeft dus iets over haar scheenbeen lopen, wat ze een litteken noemt, en daar zitten nietjes in. Heel veel nietjes over een plek van wel 20 centimeter, zegt ze. En dus is het wat overgevoelig daar op dat been. Nu dacht ik juist een beetje van die pijn weg te kunnen nemen door mijn liefdevolle aanrakingen, maar dat mag niet. Ze is weliswaar heel dankbaar voor mijn goedbedoelde aanrakingen, maar duwt me wel elke keer zeer beslist weg van dat been. En dat terwijl de kopjes van de Boez tegen haar gezicht of in haar haren wel welkom zijn.
U zult snappen dat ik het allemaal vreemd vind wat hier bij het Katblad gebeurt, en dat ik verlang naar de gewone gang van zaken, dus zoals het was voordat K. opeens voor een paar dagen verdween.
Als het aan mij lag zou dat ding met die wielen gelijk weer de deur uitgaan, maar K. zegt dat dat voorlopig nog even niet kan. Ik weet niet of ik dit volhoud en snap niet waarom dit nu allemaal nodig is. En daarom ga ik maar weer naar buiten dus.

6 opmerkingen:

katja zei

Misschein moet er voor Oscar een trainingsprogramma gemaakt worden, waarbij hij snoepjes kan krijgen die elke keer iets dichter bij de rollator gelegd worden, op het laatst er op ofzo.

Ma Tok zei

Arme Oscar, nog even doorbijten, alles wordt wel een keer weer normaal. En dat wielding is echt geen kinderwagen, dat kan ik je verzekeren. Dus je hoeft niet weer te verhuizen.

Carry Klaproos zei

Wat lief van Osje dat hij denkt dat Ma K. een heus mensenkindje erbij heeft gekregen.

Hannah zei

Ja we hopen dat u weer gauw zonder de wielen lopen kunt...............
allerbeste wensen!
veel groeten :)

Pim zei

Het is eigenlijk een Goddelijke zegen van boven en voor onder, nu het verschrikkelijke wielhuis buiten kijf staat, dat Mevrouw Ma Ka Konijn toch met een puik vervang loopwiel met knijprem van het elektrieke lig- en woelbed naar de mensenkonijnenkattebak annex doortrekdroldoos en terug kan.

Renske zei

Ik heb foto's gezien van kleine blafbeesten, waarvan de achterbeentjes waren versleten en dat die geamputeerd waren, maar wel konden lopen door een soort plateautje met twee wieltjes zeg maar. Met riempjes vastgemaakt.
En een foto van een Griekse landschildpad zonder achterbenen.
Maar daar waren de twee wieltjes gewoon aan het benig carpax (schild) vastgeschroefd. Ging zelfs sneller dan met vier benen zeg maar.