Welkom bij Het Leidsch Katblad

Wij brengen u afwisselend regelmatig en onregelmatig nieuws over stadskatten die wonen in de "Katbladbuurt" in het centrum van Leiden, Zuid-Holland. Wij nemen u af en toe mee op onze rondes door de buurt en doen verslag van gewone en bijzondere gebeurtenissen op straat en bij de redactie thuis.
De hoofdredacteur verklaart hierbij dat wij alle gebeurtenissen naar waarheid weergeven, maar maakt u er tevens op attent dat wij niet aansprakelijk zijn voor de door de haarfabrieken gedane uitspraken, hun taalgebruik en/of gedrag, en wijzen u er daarom nadrukkelijk op dat het lezen van dit Katblad geheel voor eigen risico is.
Zie voor meer info over de redactie en katten de linker kolom van deze digitale krant.

vrijdag 6 februari 2015

Dakinspectie door de Os

Oscar:
Toen ik op het dak arriveerde, zat Cera op de Koepel. Verder heb ik nauwelijks naar haar omgekeken want ik had mijn eigen inspectie te doen en had daar al mijn aandacht bij nodig.
Nee, ik ben geen enkel ogenblik echt in gevaar geweest, als ze dat zeggen is dat gewoon niet waar en zitten ze te overdrijven. Maar ik ben nu eenmaal van mening dat als je iets doet, dat ook goed moet doen, en dat geldt in het bijzonder voor een dakinspectie.
Ja, hier sta ik nog even rustig de situatie te bekijken, want je weet immers maar nooit of er nog indringers of vreemden op het dak zitten. Vandaar dus ja.










Op deze foto kunt goed zien dat het hier en daar nog nat is. Ook daar moet je natuurlijk rekening mee houden als je één of meerdere daken gaat inspecteren.






























Het klopt dat ik hier nog steeds bezig ben om vooronderzoek te doen, wat inhoudt dat ik de omgeving eerst helemaal afspeur voor het geval van u weet wel. (Had ik toch al uitgelegd? Ja, doe de volgende foto maar.)










Hier ziet u mij het houthok (open haard - red.) van de buurvrouw inspecteren. En deze buurvrouw is dus het mens van Charli, maar die was er niet. Nee, Charli komt nog nauwelijks op het dak.
Ja, dat hok was leeg, dat heeft u goed gezien.
U mag nu door naar het volgende plaatje omdat ik over deze verder niets meer te vertellen heb.

















Hier loop ik naar de plek toe waar Luna altijd zat te poepen. Ja, gewoon op de stenen. Nu groeien daar bolletjes mos en het ruikt er nergens meer naar Luna of poep want dat heb ik gecontroleerd.

















Ach, dit is ook een leuke, vindt u niet? Dat was vlak voor uw voeten, mevrouw K., inderdaad, en ook vlak voordat ik de hoogte inging. Heeft u daar ook foto's van? Oh, die komen zo.
Op deze foto kun je trouwens ook heel goed zien hoe slank ik eigenlijk in feite ben; de meeste foto's vertekenen behoorlijk en dan beginnen onze lezers weer zo te mekkeren dat ik zogenaamd dik ben. Nee, dat ben ik dus niet, maar ik ben wel erg gespierd.





En doordat ik zo enorm sterk ben, zat ik binnen een paar tellen op dit dak.
Hoog was het wel inderdaad, maar ik was zoals altijd erg voorzichtig. Nee, ik ben geen enkel moment in gevaar geweest al vond u het eng wat ik deed. U mag best wat meer vertrouwen hebben in mijn beoordelingsvermogen en spierbeheersing.








Natuurlijk kwam ik dan ook niet te dicht bij de rand zoals u kunt zien. Ik zag nog ergens beneden Cera zitten, en ik zag ook dat zij naar me zat te kijken. Nee, dat maakte me niet veel uit, ze doet maar.












Er was verder niet veel bijzonders op dat dakje, dus ik ben daar niet zo lang blijven rondhangen.
Toen kwam ik erachter dat de afdaling minder makkelijk ging dat het erop opklimmen. Ik had al mijn nagels nodig om niet naar beneden te glijden, of te storten zeg maar.
























Doe deze maar iets groter, dan kunnen ze m'n nagels beter zien. Nee, het is inderdaad geen mooi gezicht. En K. kreeg last van haar oren omdat het net zo klonk als op een schoolbord, zei ze.

Hier ben ik er bijna.
Gelukkig had ik geen haast dus kon ik ruim de tijd nemen voor deze problematische afdaling.































Daarna ben ik naar de Boez gegaan om te vragen of hij er zin in had om met mij nog wat andere inspecties te doen, maar dat had hij niet dus ben ik weer alleen op pad gegaan.













Maar ik kwam niet zo ver want ik dacht dat er ergens iets bewoog, en toen ben ik erbij gaan zitten om te zien of het weer zou gaan bewegen.














Nadat ik een tijdje daar had gezeten en er helemaal niks meer had bewogen, heb ik nog naar de Boez lopen zoeken maar die was ondertussen verdwenen. Hier ziet u hoe ik even naar binnen keek, maar daar zat Boez dus niet.
Vlak daarna ging mevrouw K. weg, en toen heb ik nog een ander stukje dak geïnspecteerd, maar daar zijn dus geen foto's van. Ja, ik ben door de voordeur binnen gekomen en even later, na het avondeten, door de deur boven weer naar buiten gegaan. Nee, dat vond K. minder leuk maar dan had ze maar beter moeten opletten.

3 opmerkingen:

Inge zei

Dat vond ik nou een best wel nuttige dak inspectie Os!

Ma Tok zei

Jullie inspecteren allemaal verschillend, dat is heel goed, dan wordt alles echt van alle kanten bekeken. Mijn complimenten, hoor.
En je bent inderdaad slanker dan ik dacht, Oscar.

katja zei

Wow, wat een spectaculaire afdaling!
Het lijkt Garmisch-Partenkirchen wel (maar dan meer de landing na de sprong eigenlijk).