Verhelderend gesprek

Oscar:
Ik heb vandaag 3 punten met u te bespreken. Het zijn zaken van de allergrootste importantie, dus ik zou u graag verzoeken er even rustig bij te gaan zitten opdat we beiden op hetzelfde niveau verkeren en elkaar in de ogen kunnen kijken, mevrouw K.

Het eerste punt betreft de diefstallen in de Kruidentuin. U heeft mij verzocht daar wat perken te bewaken, en dan vooral de keukenkruiden in het midden van de tuin, maar dat is een onbegonnen zaak. Mijn eerste prioriteit is namelijk het voorkomen dat er van de Nepeta gejat wordt, en dat is op zich al een volledige dagtaak. Bovendien vinden de diefstallen van de keukenkruiden vooral in de wat latere avonduren plaats, en op die tijd heeft u ons al achter slot en grendel gezet omdat u ons voor het invallende donker zo nodig binnen wilt hebben. Inderdaad, omdat u een angsthaas bent en er voor vreest dat wij de Gevaarlijke Weg zullen oversteken als het wat rustiger qua verkeer is geworden, iets wat wij heus niet zo gauw zullen doen omdat de overkant niet tot ons territorium behoort. Nee, helemaal uitsluiten kan ik het ook weer niet omdat je maar nooit weet, daar heeft u gelijk in.
Maar ik wil u dus bij deze duidelijk maken dat ik niet verantwoordelijk gesteld kan worden voor de lege plekken in de tuin, en ik zal daarnaast tevens mijn best doen om geen boodschappen achter te laten op diezelfde plekken, ook al is dat nog zo aantrekkelijk vanwege de perfect geschikte kuilen in de omgewoelde aarde. Voor de andere haarfabrieken kan ik natuurlijk niet instaan, maar dat spreekt voor zich.
Fijn dat u mij begrijpt en dat wij thans over kunnen gaan op of tot punt 2.

Punt 2 betreft mijn vrijtijdsbesteding in de avond en nacht, en heeft zijdelings te maken met punt 1.
Of bij nader beschouwing heeft het eigelijk best wel veel te maken met punt 1 want het gaat dus over uw sluitingstijden en daarmee ook het dichtdoen van ons kattenluik terwijl juist in die schemerperiode het buiten zijn erg aantrekkelijk voor ons wordt en wij graag op jacht zouden willen gaan. Ik denk daarbij aan nachtvlinders inderdaad, omdat we van u niet die vrolijk gekleurde dagvlinders mogen vangen en we oud genoeg zijn om geleerd te hebben dat je van bijen en hommels af moet blijven. Ja, dus blijven die nachtvlinders over, dat heeft u goed begrepen, en u ontneemt ons dat genoegen van deze conditietraining. Daarnaast is het van groot belang om nachtelijke bezoekers (harige soortgenoten - red.) buiten ons territorium te houden, voor het geval ze het nodig vinden daar te markeren. U weet wat we daarmee bedoelen? Nou, dan ziet u ook vast wel in hoe belangrijk het is dat wij vooral 's nachts op jacht gaan in de brede zin van het woord, en dat wij u daarom dringend verzoeken de sluitingstijden op onze wensen en behoeften aan te passen. U wenst daarover na te denken? Ja, dan weet ik nu al wat de uitkomst daarvan is, en dat betreurt mij zeer.

Wel, dan heb ik nog mijn derde punt, en dat betreft onze slaapplaatsen. Ik dacht dat de Boez en ik waren overeengekomen dat wij samen bij u op het grote bed zouden slapen, maar hij heeft zich sinds gisteren bedacht en laat mij niet meer toe; u heeft dat ongetwijfeld gemerkt. Nee, u sliep nog niet, ik ben daar vrij zeker van.
Op het moment dat hij mij van het bed had getreiterd, nam hij plaats naast uw hoofd en dus daarmee ook het kussen, draaide zich daar op zijn rug en nam vervolgens een schaamteloze houding aan waar de honden geen brood van lusten. Jawel, poten wijd uitelkaar en buik en de rest ook open en bloot en dus helemaal zichtbaar. Dat deed hij natuurlijk vooral om mij te laten zien dat hij het voor het zeggen heeft terwijl wij, dacht ik tenminste altijd, gelijke rechten hebben. Ik heb voorts de nacht op het vloerkleed naast het bed moeten doorbrengen en voelde mij verstoten, niet alleen door de Boez maar ook door u omdat u niet ingreep en daarmee mij, als asielzoeker ijskoud in de steek liet.
U vindt dat wij zo'n geschil onderling moeten beslechten? En u verklaart dat u best wel lekker geslapen heeft omdat u zodoende meer ruimte had om te wentelen en u toch al zo'n last had van de warmte?
In dat geval hebben wij niets meer te bespreken en laat ik het hier maar bij. Ja, u ook bedankt voor dit verhelderend gesprek...