Katsmoe!

Boez:
Mevrouw K. had ons opgesloten in de kamer omdat ze bang was dat we (Cera en Boez - red.) zouden ontsnappen terwijl ze buiten aan het zoeken was naar Oscar, want ze had geen zin om in het donker naar 3 reporters te gaan lopen speuren, zei ze; één verdwaald schaap was al lastig genoeg.
Dus zaten wij vast achter een dichte tussendeur en we hadden nog niet eens onze portie Gourmet gehad terwijl het toch al ver over zevenen was, volgens K.
Wel, K. had behoorlijk de pest in omdat er nu alweer geknald werd in de Katbladstraat, terwijl het nota bene eerst nog kerst moet worden. En de Os is als de dood voor knalwerk, dus die had zich ergens buiten verstopt. Maar waar hij precies zat was dus onbekend, vandaar dat K. hem moest gaan zoeken.

Eerst ging ze naar de Kruidentuin om onder de struiken te kijken, maar daar was het erg donker en dus zag ze niks. Toen heeft ze nog een tijdje staan roepen, maar geen Os die tevoorschijn kwam.
Daarna ging ze een rondje lopen en kwam toen ook bij het Zooiplein (foto - red.). Maar ze zag al gauw dat hij daar ook niet was.
Ondertussen werd er weer ergens geknald, dus als Os ergens in de buurt had gezeten, was hij toch niet te voorschijn gekomen. Omdat ie zo bang is dus, heh? Ja.

Cera:
Toen mevrouw K. weer naar binnen kwam, gaf ze ons (Cera en de Boez - red.) ons diner. Gewoon Gourmet dus, want het was een gewone dag.
Omdat het al laat was, had ik enorme honger en ging daarom gelijk aan de slag.
De Boez niet, nee, want die was in de war en erg nerveus. Hij heeft even aan zijn portie eten geroken maar is toen bijna onmiddellijk naar boven gegaan om daar het verdere verloop van de avond af te wachten. Uiteraard heb ik toen zijn bakje leeg gegeten omdat ik het zonde vond als de inhoud zou bederven. Nee, de blikjes groeien nu eenmaal niet aan de bomen en zijn op dit moment ook niet in de bonus, vandaar. Nadat ik mijn buik vol had, ben ik ook naar boven gegaan. Wat mevrouw K. ging doen weet ik niet, maar ik heb nog wel een paar keer de voordeur horen slaan.

Hoofdredacteur:
Omdat mevrouw K. nog steeds de Os niet had gevonden en zij erg ongerust was en bleef, is zij maar gaan knutselen aan de zogenaamde redactie-kerstboom.
Ze had eerder al takjes van de dwergmispels afgesnoeid en die aan het stalen frame gehangen, maar die takjes droogden erg snel uit en in korte tijd werd die boom dus kaal. En daar ie nog minstens een week of twee mee moet, had ze eerder op de dag echte sparretakken gehaald om daarmee de boom te reviseren. En dit was een uitgelezen moment om dat te doen, want dan kon ze tegelijkertijd de straat in de gaten houden en het snel zien als Oscar voorbij zou komen. Maar die kwam dus pas toen de boom al lang weer gerepareerd was en in volle glorie (want nieuwe batterijen ook) stond te schijnen zeg maar.

Oscar:
Ik was erg laat thuis, dat klopt. Ja, ik had K. best wel horen roepen maar was te bang om tevoorschijn te komen omdat ze aan het knallen waren. Inderdaad, daar begonnen ze 's ochtends al mee en het duurde de hele dag. Nee, niet aanhoudend, maar wel steeds onverwacht en dat was eigenlijk het meest angstwekkende ervan.
Daarom heb ik gewacht tot het buiten helemaal stil was, want ik wilde geen enkel risico lopen.
Nee, ik heb niet meer gegeten want had totaal geen trek. Later nog wel ja, nadat ik een tijdje op de bank had liggen slapen, op het kleedje dus, maar dat kunt u op de foto zien. Mevrouw K. kwam nog naast me zitten om tv te kijken, en toen zijn we later samen naar bed gegaan. Tegelijk bedoel ik dus.
Mevrouw K. heeft nog tegen me gezegd dat ze de eerste beste die weer loopt te knallen in onze straat zal bewerken met een honkbalknuppel of hockeystick. Nee, ze roept wel eens meer wat, dus ik heb daar verder maar geen aandacht aan geschonken. Verder heb ik goed geslapen, maar dat kwam ook doordat ik hondsmoe was. Of katsmoe eigenlijk, heh? Ja.