Op bed en in de kast; het is weer zover!

 de Boez:
Ik schrok me rot en daarom ben ik snel naar binnen gekomen en lig ik nu hier. Ja, omdat ik denk dat het bed veilig is omdat u altijd hier komt slapen, zodoende, want u zou nooit ergens gaan slapen waar het niet veilig zou zijn, toch? Daarom dus.

Nee, ik ga voorlopig niet naar beneden want dan ben ik te dichtbij die knallen. Ja, daar ben ik erg bang voor en daarom ging ik hierheen. Ik zou dan ook heel graag mijn diner hier willen hebben, als het even mogelijk is en u bereid bent het hier te komen brengen. Os is hier ook ergens ja, ik geloof in de inloopkast, hier achter mij. Ja, hij was nog banger dan ik en heeft zich daar ergens verstopt. Nee, verder weet ik het ook niet precies.

Oscar:
Vindt u het erg dat ik tussen uw kleren in de kast ben gekropen, mevrouw K.?
De deur stond namelijk op een kiertje en ik was in nood, vandaar dat ik maar zo brutaal was om me hier te verstoppen.
Ja, ik dacht dat ze hier vast wel niet zouden durven te komen, met die knallers. En bovendien ruikt het hier lekker met die kalmerende lavendelzakjes, vandaar dus.
U zegt dat u het niet kunt verbieden, dat geknal met vuurwerk? Dat er nog steeds mensen zijn die het leuk vinden dat geknal en maling hebben aan de dieren? Ja, ik snap dat u het ook niet kunt helpen, maar jammer vind ik het wel.
Ach, u gaat dus zo ons diner serveren? Nee, ik weet nog niet of ik nu gelijk al mee ga naar beneden. Ik denk er nog heel even over na. Ja, ik heb best wel trek, maar moet nog even wat meer tot mezelf komen. Over een kwartiertje dan? Is goed mevrouw K., ik ga hier nog eerst even wat moed verzamelen en dan kom ik zo naar de keuken. Doet u wel eerst het kattenluik dicht en de deur op slot? Ja, dan kom ik er zo aan. En dank voor uw begrip, ik vind u erg lief.
Maar toch echt jammer dat u er niks aan kunt doen...