Bel had eerst al een tijdje rotzooi getrapt op en onder onze redactietafel, en achtereenvolgens Oscar, Wamy en de Boez het leven zuur gemaakt. Toen deze drie de benen hadden genomen (geen zin in mot, heh?), ging de Franskat op een andere tafel zitten en keek verlangend om zich heen om een volgend slachtoffer te vinden. Juist toen dus kwam Charli aanlopen.
Charl was aanvankelijk duidelijk van plan om zijn huis binnen te gaan (wellicht voor het nuttigen van wat brokjes), maar kreeg toen Bel in het oog (waarschijnlijk prikten de brutale kijkers van de Franskat in zijn rug). En het zinde hem niet dat de SvdB (Schrik van de Buurt) zich zo dicht bij zijn kattenluik ophield. Nee, dat kon hij niet toestaan, wel?
De fotograaf overigens was zeer verbaasd over het plotselinge vertrek van Bel; wij zijn dat niet van hem gewend.
Wij gingen hem niet achterna, maar dat was ook niet nodig. Want toen Charli aan het eind van de straat was gekomen en zag dat Bel inderdaad niet van plan was om te keren, draaide hij zich weer om en kuierde op zijn dooie gemakkie naar zijn huis terug en verdween daar door het luikje naar binnen.
Ja, Charli is een kouwe kikker. Wij hebben hem nog nooit in een strijd verwikkeld gezien (zelfs niet indertijd met Storm, de vorige SvdB) en slechts een enkele keer horen grommen tegen een haarfabriek die te dichtbij hem kwam op zijn eigen terrein. Hij is een meester in het negeren van bemoeizuchtigen en doet op vreemd terrein soms een paar passen extra om een confrontatie uit de weg te gaan. Ja, Charli heeft vast veel van zijn vader in zijn genen, want al lijkt hij uiterlijk best wel op zijn moeder (mevrouw Troy), qua karakter heeft hij maar weinig van haar meegekregen! Nee, mevrouw Troy is bijzonder temperamentvol en had in een dergelijke situatie stennis geschopt. Maar ja, zij lag op bed, heh? Werkweigering inderdaad..... totdat het loket weer op orde is. Wij moeten het er maar mee doen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten