Japekoppie verscheen in een droom

 Boez:
Het is alweer een tijd geleden dat ik mocht vertellen op onze blogspot-pagina. Oftewel in onze eigen krant, het Leidsch Katblad. Ik zal maar niet uitleggen wat de oorzaak daarvan is, want dat is aan mevrouw Katblad die daarover kan vertellen, al zal ze dat waarschijnlijk niet willen.
Wel, ik pak de draad maar weer op, al zijn we met zijn allen dus wel ondertussen weer een jaar ouder geworden. Nee, er is niet veel veranderd en gelukkig zijn we nog steeds gezond, al worden we deze zomer al tien jaar, maar dan heb ik het over de Os en mijzelf.
Ik kan wel stellen dat Os en ik nog steeds elkaars beste vriendjes zijn, al hebben we wel eens mot. Dat ligt dan uiteraard niet aan mij, want ik heb met iedereen altijd het beste voor, en vooral met de Os. Mevrouw Katblad vindt dat ik hem wel vaak uitdaag en lastig val, maar dat is omdat ik nou eenmaal graag de aandacht trek en daarnaast wat last van ADHD heb, terwijl mijn vriend Oscar dus de rust zelve is, niet van gedoe houdt en het liefst zijn eigen gang gaat. Ik hou er dus van om vaak spelletjes te spelen en chaos te veroorzaken, maar Oscar is wat meer autistisch, heeft behoefte aan een vaste structuur en vaste gewoontes, waarbij ik hem dus graag stoor omdat ik dat allemaal onzin vind.
Op de foto hierboven liggen we samen te loeren in de Kruidentuin. Daar is in deze tijd van het jaar niet zoveel te beleven omdat er maar weinig rondvliegt en je je niet echt leuk kunt verstoppen vanwege de kaalheid, zeg maar.
Maar omdat Oscar de tuinopzichter is daar, is hij altijd heel serieus op zoek naar nieuwe dingen of zaken die niet kloppen, en dat interesseert mij dus geen biet om het maar zo te zeggen. Ik wil vooral lol maken en aandacht trekken. Ik kan niet wachten tot het weer voorjaar is. En voor nu laat ik het daar even bij en geeft het woord aan Oscar.

 Oscar:
Ik neem mijn taak zeer serieus en controleer elke dag de stand van zaken in de tuin. Zo ben ik hier bezig met het inspecteren van de takken van de Moerbei en de klimmogelijkheden in deze boom. Die zijn inderdaad nog in orde, al is het nog een kale boel.
Ik heb sinds het vorig jaar dus heus niet stil gezeten maar ben gewoon doorgegaan met mijn werk. Dat mijn tuininspectieverslagen niet in het Katblad verschenen is niet mijn schuld en dus kan ik daar niks aan doen.Uiteraard heb ik mevrouw Katblad diverse keren verzocht toch vooral te blijven schrijven over onze ervaringen in ons zo belangrijke kattenleven, maar op de één of andere manier kon ze dat niet opbrengen wegens een verstoord energieprobleem bij haarzelf, en dus niet bij mij, en ook niet bij Boez of Cera. Wij hebben namelijk nooit problemen van dien aard omdat we ons niet en never druk maken over de toekomst of over het verleden, want we leven in het heden en dat is de enige manier om je te handhaven en blij te blijven. Daarbij is het natuurlijk wel van belang dat je dagelijks je brokjes en je Gourmet-mousse krijgt, maar dat spreekt vanzelf.

Boez:
Het schijnt nu dat mevrouw K. heeft gedroomd in haar slaap, en dat wijlen Japekoppie tot haar verscheen in deze droom.
En hij sprak haar boos toe omdat ze ZIJN katblad al zo lang had verwaarloosd, en dat ie dat stom vond en graag wilde dat ze weer ging schrijven. Want al was hij er niet meer, wij waren er nog wel, toch? Nou dan.
In die droom ging mevrouw K. lopen ijsberen, zomaar ergens in een vreemde straat, en Japekoppie bleef haar volgen, liep met haar mee, en weigerde te vertrekken en mauwde aan één stuk door. En toen ze wakker werd, wist ze wat haar te doen stond, al wist ze niet precies hoe te beginnen.
Gelukkig heeft ze er nog wel aan gedacht om ons vandaag eten te geven, want het is koud buiten en dan is op tijd eten belangrijker dan ooit.
En ik hoop ook dat ze straks op tijd naar bed gaat, want dan kan ik lekker bij haar onder het dekbed kruipen, als de Os tenminste niet breeduit de boel gaat liggen blokkeren.
Wat Cera allemaal bedenkt en uitvreet weet ik niet, dat zal ze binnenkort zelf wel vertellen. En we hebben ook weer onze logé Bohr, maar die heeft ook zo haar eigen gedachten waarnaar ik niet ga raden.
Morgen weer een dag. Hopelijk minder koud, maar dat moeten we gewoon afwachten en daar maak ik me nu nog niet druk om.