Oscar heeft de smaak van het verkennen dusdanig te pakken dat hij graag zijn tweede les wilde volgen. Doch wij hadden Cera en Japekoppie al beloofd een rondje met hen te gaan maken, dus kwam het verzoek van Os op dit moment niet zo goed uit. Maar misschien konden we wat combineren? Ja, dat was goed. Japekop en Cera zouden als gediplomeerde Verkenners het goede voorbeeld geven, dan kon Oscar - als hij goed op hen lette - van de twee ervaringsdeskundigen leren.
Toen dit zo was afgesproken gingen we op weg.
Het begin was al gelijk erg moeilijk voor Oscar, want Cera ging supersnel op pad terwijl Japekop nog even onze vergadertafel wilde inspecteren. Ja, want ieder heeft zo zijn eigen methode. Kom op jongens, wel een beetje bijelkaar blijven, heh? Zo kan Os niks leren!
Op weg naar de Kruidentuin kwamen wij de Boez tegen. Toen hij in de gaten had dat wij een verkenningsronde gingen lopen, draaide hij zich om om met ons mee te gaan. Japekop was het daar duidelijk niet mee eens en wij begrepen dat wel. Boez mee laten gaan betekent een hoop onrust, want onze jongste reporter houdt alleen maar van klooien en zooien onderweg en dan komt er van een beetje serieus verkennen geen moer terecht. Maar goed, Boez doet wat hij wil en dus konden wij hem niet verbieden met ons mee te gaan. Kom op Japekoppie, laten we het toch maar proberen heh? Nee, ga alsjeblieft niet terug naar de redactie, want zonder jou wordt het sowieso niks!
Wel, Japekop twijfelde even, maar ging uiteindelijk toch maar mee. De cursusleidster slaakte een zucht van verlichting. Japekop is immers toch al zo moeilijk mee te krijgen in een groepje en we hadden hem nu echt nodig!
Os kwam als eerste in de Kruidentuin en dat kwam doordat de Boez hem achterna zat. Ja, het gedonder begon dus al voordat we goed en wel begonnen waren: Os kon niet kiezen tussen zooien met zijn vriendje en een serieuze verkenningstocht. Nou, dat beloofde dus wat...
De Boez, die al een halve dag in de Kruidentuin had lopen en liggen klooien, rende als een dolle heen en weer. En Os wilde natuurlijk precies weten wat zijn vriendje ging doen en hield hem in de gaten.
Wel, inspectie van de tuin konden we dus mooi vergeten!
De fotograaf liep nog wel even een rondje om het centrum, maar de groep was al uiteen gevallen en de cursusleidster wilde alweer terugkeren naar huis.
Doch, de twee gediplomeerde verkenners gaven te kennen dat zij door wilden. Ja, als je iets begint moet je het afmaken, en Os liet ons merken dat hij het daarmee eens was. We kregen weer wat hoop.
En zo gebeurde het toch nog dat het drietal op weg ging naar de Parallelstraat. Hoezee! Maar waar was de Boez? Wel, wij zagen hem nog net terug de Katbladstraat inschieten. Eigenlijk een opluchting voor ons allen, want nu konden we gaan doen wat we van plan waren en zouden daarbij niet gestoord worden door die kleine lefgozer.
Hoe het verder ging? U leest het morgen in deel 2!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten