Gelukkig wist mevrouw K. wel wat er aan de hand was, want zij had e.e.a. namelijk zelf geregeld.
Een vriendin van K. is timmermens, en zij had een goed idee om het kattenluik te voorzien van een degelijke, tochtvrije afsluiting. En deze timmervrouw was vanmiddag dus druk aan het werk om de wens van K. te realiseren.
Wel, u ziet hier twee fraaie, houten randjes naast het luikje. Op zich nog niks bijzonders, maar dat kwam later nog. Eerst moesten de haarfabrieken nog binnen komen voor hun avondmaal.
Boez had nog niks door, en verlangde zijn diner op de trap. Ook dat is niets bijzonders, want Boez wil elke avond weer op een andere plek zijn maal geserveerd krijgen, en vanavond was het dus op de trap.
Cera eet het liefst naast grootvaders klok, maar het duurde wel even voordat wij haar binnen hadden. Dat kwam natuurlijk door het lawaai dat bij het kattenluik werd gemaakt, iets eerder op de avond. Maar goed, ze was binnen en daar ging het K. om. Zoals altijd inderdaad.
Oscar komt altijd direct binnen als er gegeten gaat worden, daar zal niemand van opkijken. Hij wil er graag op toezien dat alle porties gelijk zijn en kijkt mevrouw K. daarom altijd op de vingers als zij de Gourmet over de bakjes verdeelt. En omdat hij niet kan wachten tot ieder zijn deel heeft gekregen, krijgt hij als eerste zijn portie op het aanrecht geserveerd. Dan is K. tenminste van zijn gezeik (zeg maar) af.
Japekop eet ook weer graag en goed nadat hij weer een week lang weinig eetlust had. Tot zover alles oké dus.
Oscar is altijd als eerste klaar en probeert daarna Cera bij haar bakje weg te duwen. K. staat dat niet toe en treedt op, en de Os loopt dan enigszins verbolgen naar zijn kussentje toe (onder de lamp). Nog steeds niks nieuws onder de zon.
Ook niet nieuw is dat de Os eigenlijk nog even naar buiten wil en daarom het kattenluik opzoekt. Als hij geluk heeft en K. per abuis de knopjes niet allemaal in de juiste stand heeft verschoven, weet hij (slim als hij is) het deurtje van het luikje dusdanig te manoeuvreren dat hij inderdaad weer de buitenlucht in kan. En zie hem dan maar weer eens binnen te krijgen, heh?
Inderdaad, ja.
Wel, hier ziet u dan onze nieuwste vinding! Vandaar dat Os dus ook onverrichter zake terug kwam naar onze huiskamer: een winterklepje! Jawel! K. heeft terwijl de haarfabrieken lekker te stonden smikkelen een nieuw gefabriceerd schuifje voor het luik geschoven!
Geen tocht meer op koude herfst- en winternachten! Geen ongeplande ontsnappingen meer!
Dicht is dicht. De haarfabrieken kunnen niet meer naar buiten kijken, het luik zit verborgen achter een prachtige schuifconstructie en er is tenminste duidelijkheid: niemand kan meer naar buiten, punt uit!
Natuurlijk zou er mogelijk nog een protest kunnen komen. We denken dan vooral aan de Boez, die er immers ook niet van terugschrikt om het dichte slaapkamerraam te bestormen, al weet hij best dat alleen K. dat kan openen. Ja, we wachten dus nog maar even af. Maar onze voordeur ziet er nu wel prachtig uit, vindt u ook niet?
8 opmerkingen:
Ik vind m prachtig! En wat heerlijk zo'n timmermens in de buurt.
Groot voordeel is ook dat er geen ongenode gasten meer naar binnen kunnen.
Het groot onderhoud van timmervrouwmensen is wel een stuk goedkoper dan gewone huisvrouwmensen.
Wat mooi! En het rammen tegen deze schuifdeur geeft vast een minder irritant geluid dan het stampen tegen een kattenluikje, waar altijd wat beweging in zit. Hopelijk heeft u rustig kunnen slapen, mevrouw K.
Jazeker, K. had een zeer rustige nacht, zonder gedram en geram. Tot het half zeven was, want toen wilde de hele club dat de schuif eraf werd gehaald. Heeft K. dus maar gedaan, zodat ze nog een uurtje door kon sudderen. Dat verzetten van de klok zal wel weer nieuwe problemen geven, maar dat geldt natuurlijk voor iedereen, met of zonder luik!
Mevrouw katblad, ik ben er weer en heb een hoop leeswerk in te halen zo te zien, groetjes van Sjaan.
@tante Sjaan: gelukkig, u bent weer opgestaan. Leesze.
@ ina:
ik krijg net van boven door dat tante Sjaan met proefverlof naar beneden mag.
Een reactie posten