Gijs in nood, buren schieten te hulp

Boezelmans:
Gisteren ben ik alleen, in mijn eentje dus, op stap geweest. Op reportage inderdaad. Wel, dat kwam doordat ik me verveelde, want niemand wilde met mij spelen. En toen ben ik dus met mevrouw Katblad mee naar buiten gegaan, maar verder met niemand anders erbij. Waar de anderen waren? Die lagen allemaal op bed. Het had eerst geregend dus toen lag ik ook op bed, maar toen werd het lichter en wilde ik naar buiten terwijl de anderen gewoon nog door wilden slapen. Oscar ook, ja.
Mag ik nou vertellen wat ik heb gezien? Fijn.
Het begon ermee dat ik het gekerm hoorde van een fabrieksgenoot. Het kwam van boven van het balkon van Gijs. En toen ik naar boven keek zag ik Gijs zitten op zijn balkon. Mevrouw K. zag het ook.
Heb je nou die foto van Gijs op het balkon om te laten zien wat ik zag? Ja, gooi maar op.

Dit is 'm, ja. Dit zag ik dus en K. zag het ook. Ik zat aan de overkant van de straat en K. liep naar Gijs toe en begon met hem te praten.
Ze zei dat hij naar beneden moest komen maar Gijs antwoordde dat hij daar niks voor voelde omdat hij het helemaal had gehad en geen energie meer had om langs de klimplant naar omlaag te gaan. Hij was helemaal uitgeput van het hangen in dat ijzeren hek, zei hij.
Nee, hij kan daar nergens zitten want er zit geen vloer in dat balkon. Ja, het is alleen maar een hek. Toen kwam het mens van Snoes haar huis uit.

Ze zei tegen K. dat Gijs daar al sinds de vorige avond had gezeten. En alsmaar had zitten kermen. Nou ben ik niet bepaald een vriend van Gijs, we maken regelmatig ruzie, maar dit vond zelfs ik ook zielig. Zijn mensen zijn dus niet thuis maar zijn oppas was er ook niet, want anders had die Gijs wel binnen gelaten.
K. en het mens van Snoes waren boos, maar niet op elkaar. Ja, inderdaad wel op die oppas van Gijs.
Toen zei het mens van Snoes dat ze wel een sleutel had van het huis voor noodgevallen, maar dat ze niet eens wist dat de familie van Gijs voor een paar weken weg was. Dus dat ze eigenlijk die sleutel niet wilde gebruiken. En toen zei K. dat ze dit toch wel als een noodgeval kon beschouwen, vanwege de wanhoop van Gijs, en dat K. de verantwoording wel op zich wilde nemen. Ik weet niet wat ze daarmee bedoelde, nee.

Toen ging het mens van Snoes de sleutel halen, en Gijs had dat begrepen en draaide al zenuwachtig heen en weer op dat hek. Ja, hij wist dat het nu niet meer lang zou duren of de balkondeuren zouden voor hem worden geopend.
Doe ik het goed? Zou iedereen het wel snappen, wat ik zeg? Zal ik dan maar doorgaan met vertellen?
Wel, het mens van Snoes en K. gingen nog even overleggen. Wat als de oppas nu wel thuis was maar nog in bed lag? Het was al middag, maar misschien had die oppas het gisteren wel laat gemaakt, heh? Aan de andere kant hing Gijs al sinds de vorige avond in dat hek en had de oppas eerder kunnen kijken waar hij was, want elke haarfabriek heeft recht op een goede verzorging en een dak boven zijn hoofd, en Gijs zat niet voor niets zo te kermen, toch? Bovendien had Gijs al eerder 's nachts buiten gezworven en was hij bij verschillende buren langs gegaan om te klagen en om hulp te vragen. Nee, Gijs heeft geen luikje. En er was ook al een voorbijganger geweest die de brandweer had willen bellen om Gijs te bevrijden; die wist niet dat Gijs een oppas had...
Wel toen ging het mens van Snoes toch maar met haar sleutel het huis binnen en ging toen de trap op naar boven om de balkondeuren voor Gijs open te doen. Daarna keek ze of hij nog voldoende water en brokjes had, en toen kwam ze snel weer naar beneden en sloot de deur af.
K. heeft toen later nog een briefje in de bus gedaan bij Gijs, voor die oppas.
Meer kan ik niet vertellen. Nee, ik weet niet wat er op dat briefje stond, is dat belangrijk?
Ja, deze reportage heb ik helemaal alleen gedaan want mijn collega's lagen allemaal op bed maar dat heb ik al verteld. Ik zat al die tijd aan de overkant van de straat en heb alles gezien en gehoord wat er te zien en te horen was. Mag ik nu weer buiten spelen? Ja, want straks gaat het misschien weer regenen. Ja, eigenlijk vind ik het best leuk om een reportage te maken en misschien doe ik het nog wel eens een keer als 't zo uitkomt. Nou, doei!