Lekker knus!

Een paar dagen terug zagen wij Mickie  's middags in de Hoftuin op een bankje liggen.
Ze lag was daar niet alleen, want vlak naast haar zat haar mens. Die vertelde dat het niet vaak voorkomt dat het jonge kattendametje zo zoet naast hem komt zitten, dat hij vermoedde dat ze het eerder op de dag vast wel heel druk gehad moest hebben en daarom naast hem op het blauwe kussen kwam uitrusten van haar vermoeiende activiteiten. Ja, want normaal gesproken stapt zij immer energiek door de tuin, altijd op zoek naar nieuwe vliegbeestjes en andere interessante dingen, en heeft zij dus geen tijd voor gezelligheid. Het mens voelde zich trouwens best wel vereerd dat Mickje had verkozen zo dicht naast hem te komen zitten. Erg knus zo, inderdaad.

De Boez was met mevrouw K. meegelopen de tuin in, maar toen hij Mickie in het oog kreeg staakte hij zijn wandeling, dook op het pad ineen en deed net alsof hij iets belangrijks onder de lavendelstruik had ontdekt.
Natuurlijk kan het best zijn dat hij daadwerkelijk iets opmerkelijks had waargenomen, maar wij denken eerder dat hij het een beetje in zijn broek deed voor Mickie of haar mens, of voor beiden, en dat hij bang was voor gezichtsverlies of koos voor voorzichtigheid.

Wel, het kleine dametje leek niet van plan van het bankje af te komen, zoals de Boez niet van plan leek om haar te komen begroeten.
Wij hopen dat er over een volgende ontmoeting van Boez met Mickie meer te vertellen valt, en daar moeten we het op dit moment helaas bij laten.