Oscar bijna getroffen

Net toen Oscar door ons kattenluik naar binnen wilde komen werd hij bruut aangevallen door een stuk bevroren sneeuw. Dit klinkt inderdaad raar en zelfs bijna als onmogelijk, maar het is toch echt een waar gebeurd verhaal.
Wat was het geval?
Wel, de sneeuw op de vensterbanken van onze bovenverdieping, eerst nog stevig vastgevroren, komt nu de temperatuur stijgt en door de invloed van de middagzon langzaam maar zeker los. En daar de vensterbanken iets schuin aflopen (zoals dat hoort), glijden er, gestuurd door de zwaartekracht, flinke plakken naar beneden, en dan bij voorkeur natuurlijk vlak boven onze voordeur.
Gelukkig miste het stuk ijs-sneeuw Oscar's tere lijfje, maar het scheelde maar een haar of Os was knock out gegaan; er zaten zelfs kleine stukjes ijs op zijn rug.
Oscar weigerde vervolgens het luikje te gebruiken en verzocht mevrouw Katblad voor hem een raam te openen. Doch in plaats daarvan heeft K. de voordeur wijd open gezet en zo kon Oscar (met flinke aanloop voor het geval) veilig binnen komen.
Vervolgens is hij direct naar boven gegaan om op het logeerbed bij te komen van de schrik.