Ordinaire vink

Toen mevrouw Katblad terug kwam van de buurtsuper zag zij de Boez op de bovenverdieping achter het raam. Hij had vanaf die plaats een mooi uitzicht, namelijk op de boom waarin enkele koolmeesjes aan het stoeien waren.
Inderdaad, vandaar dus die rare bekkentrekkerij van de Boez en hij zal daarbij ook wel hebben zitten mekken.
Helaas zijn de meesjes op deze foto niet zichtbaar, maar K. was natuurlijk niet voor één gat te vangen.

Voilá, één van de mezen.
Maar helaas kwam K. te dicht bij de boom en de meesjes vlogen weg. De camera volgde hen.

Nu zaten ze aan de overkant en hipten daar vrolijk heen en weer.
Had de Boez ze ook nog in de smiezen? We keken weer naar het raam, maar daar zat hij niet meer.

Nee, onze schattebout zat nu beneden, voor het luikje. Het zicht moet niet al te helder zijn geweest, want het volgende moment nam hij een duik naar buiten.
Tja, en toen gingen de meesjes er dus vandoor, heh?

De Boez stond nog even verbaasd om zich heen te kijken en wierp zich toen maar op Oscar, die toevallig net terugkwam uit de Kruidentuin.

Maar waren echt alle vogeltjes opeens weg?
Nee, er zat er nog één heel stilletjes op een tak van de boom aan de overkant. Minder bang zo te zien, en wat groter dan de meesjes. K. wist niet zo gauw tot welke soort dit vliegbeestje behoorde.

Hij zat in de zon en daardoor konden wij niet goed de kleuren zien. Bovendien dook hij steeds achter een dikke tak weg zodat we hem niet goed op de foto kregen.
Elke vogelliefhebber zou dit vliegbeestje natuurlijk gelijk hebben herkend, want het staat bovenaan de lijst, dat wil zeggen dat dit vogeltje in onze buurt tijdens de vogelteldag (afgelopen weekend) het vaakst werd gesignaleerd.

Maar K. moest eerst plaatjes op internet bekijken voordat ze erachter kwam dat dit dus gewoon een ordinair Vinkie is! Maar wel een heel mooie dan, heh?