Wel stil zitten...

Mevrouw T. Troy:
Hallo! Bent u daar? Iemand thuis? Zal ik je een lel geven?
Om je aandacht te trekken, ja. Tjongejonge! Ik zit hier al minstens 5 minuten en je besteedt totaal geen aandacht aan me. Je zou me op zijn minst even kunnen aaien. Of vind je mijn vacht soms niet zacht genoeg meer? Of denk je dat ik dement ben of zo? Wel, niets is minder waar.
Ik heb de hele dag hard gewerkt en verdien nu wel een beetje genegenheid, niet? Ja, dat poezenloket weer bewaakt, en dat doe ik toevallig wel voor jou hoor! Een beetje voor mezelf ook, oké dan. Maar dat neemt niet weg dat ik hier dagelijks mijn best doe en daar staat maar bar weinig tegenover. Dus leg die camera nou maar eens opzij en toon eens je goeie kant. Je lieve ik dus, ja.

Zo. Dat is beter inderdaad. Niet te hard, hoor! Nee, anders krijg je alsnog een lel, maar dat weet je wel, heh? Ja, zo is het lekker. Je moet alleen wel stil zitten want anders word ik nerveus.
Nou. Hoe vind je het nou om hier zo gezellig met mij te zitten? Ja, ik ook. En toevallig hebben we nog zeker een half uur voor we gaan eten. Fijn heh?