Meditatiemomentje

Oscar:
Ik ben door mijzelf aangewezen om de Kruidentuin te bewaken. Dat wil zeggen dat ik vanaf een strategisch punt in de gaten hou wie er in de tuin komt en wat ie daar doet. In de zon ja, dat wel dus, graadje of twaalf op dit moment.
En ondertussen is mevrouw K. lekker bezig om hier en daar wat plantjes af te knippen, al weet ik niet waarom zij dat doet. Maar als zij maar weet waarom, dan is het goed wat mij betreft. Ik kan me tenslotte niet overal mee bemoeien, heh?
Daarom.

Het is ook daarnaast de bedoeling dat ik voorkom dat anderen in de Moerbei klimmen. Zoals de Wams, die verderop is gaan liggen op een bankje. Hij is daar dus gaan liggen omdat ik in de Moerbei zit, en hij derhalve niet in deze boom kan klimmen. Ja, hij zou dat wel kunnen, maar dan jaag ik hem weg. Zoals ik inderdaad zojuist heb gedaan.Want als ik de boel in de gaten moet houden, wil ik niet afgeleid worden door slungels als Wamy. Vandaar dus, ja. Nee, ik neem mijn taak erg serieus.

Er komen ook regelmatig blafbeesten in de tuin. Wat mij betreft mogen die hier niet komen en zeker niet om te poepen. Ze weten best wel dat dat niet mag, maar ze doen het toch. En hun baas laat die smurrie dan gewoon liggen. Zo is het ook gekomen dat mevrouw K. daarstraks midden in zo'n zachte, stinkende bolus stond terwijl ze een struik onderhanden nam. Met profielzolen. Dus moest ze heel erg vloeken. Nee, ik ga echt niet herhalen wat ze allemaal riep.

Maar ik kan het niet tegengaan, die schijterij van die blafbeesten. Jawel, ik doe ook wel eens een poepje in de tuin, maar die zijn minder zacht en stinken niet zo hard. En daar wil ik het graag  bij laten. Voor vandaag, ja. En nu moet ik heel nodig mijn ogen even sluiten. Nee, heel even maar. Meditatiemomentje, snapt u?