Samen lekker wachten...

Cera:
Ik weet nog steeds niet of ik nu ook met dit speelgoed mag spelen of niet. Het is namelijk zo dat de Boez denkt dat dit allemaal van hem is, en hij wil dus niet hebben dat ik er een muisje tussenuit pak. Maar nu ligt hij boven te slapen dus zou ik, zonder dat hij het weet, best wel één kunnen pakken om mee te spelen. Hoewel, als hij dan - want dat zul je net zien - toevallig op dat moment naar beneden komt, ben ik mooi de klos want dan gaat hij vervelend tegen me doen omdat hij boos is omdat ik een speeltje van hem heb geleend. Maar eigenlijk is dit speelgoed van ons allemaal, toch? Alleen denkt de Boez daar dus anders over. En nu weet ik niet goed meer wat ik moet doen. Wat vindt u, mevrouw K.?

U vindt ook dat ik best met de speeltjes mag spelen en dat ik ze gewoon kan pakken als ik dat wil? Ook al vindt de Boez dat niet leuk?
U zegt dat ik me niks van hem moet aantrekken omdat het een aansteller is en hij me heus geen kwaad zal doen? U weet dat zeker?
Wel, dan mag u me nu wel even aaien want dat is erg stimulerend voor mijn gevoel van eigenwaarde en ook omdat het goed is ter geruststelling, zeg maar. Ondertussen mag u best wel doorgaan met televisiekijken, daar heb ik geen bezwaar tegen.
Op welke knie wilt u dat ik plaatsneem? Is deze kant goed? Ja, ik weet dat die andere kant niet zo best is, toch? Daarom. En wanneer gaan ze wat aan die knie van u doen? Nog een week of zes wachten, zegt u? Nou, dan wachten we toch gezellig samen, hier op de bank? Ja, nog even onder mijn kin graag, en daarna in mijn nek en vooral heel zachtjes achter mijn oren. Lekker heh, dat samen wachten?!