Rustiger vaarwater

Boez:
Iedereen zal toch moeten toegeven dat het de laatste tijd geen weer is om buitenreportages te verzorgen. Het is niet alleen die wind, maar ook al die nattigheid. En als wij met natte poten binnenkomen, gaat K. daar nog over zeuren ook. Als je dat alles bij elkaar optelt, is het gewoon erg verstandig van mij dat ik gewoon binnen blijf om op de redactie de boel een beetje in de gaten te houden en mevrouw K. te steunen bij het werken op de laptop. Ze komt sowieso al wat gespannen over en ik denk dat vooral ík goed in staat ben om haar een beetje in het gareel en rustig te houden. En haar te leiden en begeleiden, daar waar het nodig is.
Zij heeft het nu maar steeds over nr. 4, maar dat stalen geval doet ons echt niks. Waar ik meer moeite mee heb is die nr. 5 in de vensterbank, die denkt dat ze onze nieuwe raamwacht is. Wij kregen haar in een doos toegestuurd en nu zit ze daar waar ik eigenlijk hoor te zitten. Mij wordt niks gevraagd, ik heb het maar te accepteren. Ik zal er verder ook niet moeilijk over doen, we hebben hier al genoeg voor de kiezen gehad. Zoals dat we vorige week een stroomstoring hadden. K. zei dat het de groene groep betrof, en dat betekende dat de koelkast het ook niet meer deed. Ze wilde de hele inhoud (ook van de vriezer) al gaan evacueren, maar er kwam gelukkig nog net op tijd hulp. Er zat iets in de meterkast niet goed, vraag me niet wat het precies was, maar nu doet alles in de keuken het weer. Inclusief de koffiemachine, erg belangrijk inderdaad.

En toen kwam die storm en waaiden er allerlei planten van de buitentafel. Niet de Nepeta gelukkig, maar wel de hogere planten. En toen zijn er wat potten stuk gevallen, maar de planten doen het nog.
En toen kwam dat feest, verderop in de straat. Ging ze zich daar weer over opwinden, zeg maar. Stressen, heet dat.
Wel, we lijken nu in weer wat rustiger vaarwater te verkeren, maar dat kan bij K. zomaar weer veranderen. En daarom moet ik haar in de gaten houden en kalmeren op de momenten waarop ik denk dat het nodig is, zoals nu dus.

En ik vind dat ze lang genoeg achter de laptop heeft gezeten, en daarom moet dat stekkertje er maar eens uit. Met dat stekkertje wil ze namelijk weer iets met foto's gaan doen, maar dat sta ik niet toe. Het is genoeg geweest en bovendien is het hoog tijd voor een paar snoepies. Want behalve dat ik zo goed mogelijk op K. moet letten, moet ik natuurlijk ook voor mezelf zorgen. En als ik niet op tijd een paar snoepies krijg, word ik chagrijnig en daarmee is niemand geholpen.
Vandaar dus.

Nee, ik ben nog niet klaar.
Ik wou namelijk nog even zeggen dat mevrouw Katja (die de baas is van de bijlage van het LKB) vandaag jarig is, en dat ik haar graag wil felipoeseren. Of hoe dat heet dan. Ja, ook namens mijn collega's inderdaad. Heb je dat erbij gezet? Dan ben ik nu wél klaar. Met dank voor uw aandacht.