Na drie bezoeken aan dezelfde gsmguru-winkel kwamen wij dan eindelijk met een passende adaptor voor onze laptop thuis. Hoewel, helemaal passend moesten we hem zelf nog wel maken, en dat betrof het instellen van het juiste getalletje (Volt) en kiezen uit het setje verschillende stekker-plugjes, waarvan er één toch zeker in het gaatje van de laptop moest passen. Gelukkig was dat ook zo.
Nu heeft deze oplader één klein probleempje, en dat is dat ie niet helemaal haarfabriekproof is. Het voltknopje namelijk, kan gemakkelijk ingedrukt worden door een poezenpootje, en stel dat dat een keer onverhoopt geschiedt, zijn wij behoorlijk in de aap gelogeerd, stellen we ons zo voor. Maar mevrouw K. is natuurlijk niet voor één gat te vangen. Uit het plastic doosje waarin de adaptor verpakt was, knipte zij een net reepje, en dat plakte zij met plakband over het (iets verzonken) knopje heen. Na een paar testjes bleek deze maatregel te werken: het knopje is niet meer gevoelig voor de druk van welke poot dan ook. Doch voor de zekerheid zullen wij toch het zwarte doosje op zijn zijkant leggen, want je weet maar nooit, heh? Want met name de Boez kan nogal tekeer gaan op onze werktafel, vooral op de momenten dat we net niet even opletten.
Zo, en nu maar gauw aan de slag, eindelijk zonder constante stroomonderbrekingen!

Wat een ingenieuze oplossing, mevrouw Katblad, en wat fijn dat alles het nu weer doet.
BeantwoordenVerwijderenDame Rus: Ze is misschien wel gek die mevrouw K, maar echt niet dom, blijkt nu weer.
BeantwoordenVerwijderen