Slappe tijden

Cera weigert weer eens te po(e)seren voor ons Katblad, en als we haar dan eindelijk toch voor de lens krijgen, draait zij steevast haar elegante kopje naar opzij.
Om te bewijzen dat wij geen onzin uitkramen, treft u hiernaast enige foto's waarop te zien is hoe zij dat zich afwenden pleegt te doen.

Hoe Cera nu tot dit gedrag is gekomen?
Wel, zij voelt zich namelijk bij tijd en wijle behoorlijk genegeerd. Inderdaad, want qua aaigenot zijn er voor haar zeer slappe tijden aangebroken omdat veel stadsmensen met vakantie zijn gegaan, mensen die anders altijd elke dag door de Katbladbuurt lopen en ons poezenmeisje in het voorbijgaan plezieren met een flinke aaibeurt.

En helaas wordt onze stad nooit echt helemaal overspoeld met toeristen van buiten (zeg maar), nemen de rondwandelingen met gids ook wat af en daarmee dus ook het aantal bezoekers aan de Katbladstraat.
Bent u er nog? Mooi, dan gaan we verder.
Jawel, Cera is daardoor zwaar gedupeerd en behoorlijk uit haar hum. Zij trekt zich steeds vaker terug op het grote bed, waar zij uiteraard haar best doet haar fabriek op volle toeren te laten draaien, met als gevolg een flinke laag zwart/grijs/roest gekleurd fabriekshaar op de vrolijk geblokte, zomerse quilt.
Verharen uw monstertjes ook zo erg?