Alsmaar verstoppen

Het gaat nu wel weer redelijk goed met de Os, maar toen K. gisteravond terugkwam van haar uitstapje naar de Hortus, moest zij wederom haar wit-rode reporter opsporen omdat hij zich verstopt hield en niet naar de redactie wilde terugkeren.
Os zat in het struikgewas in de Kruidentuin, kwam heel even tevoorschijn maar kroop toen weer weg zodat mevrouw K. met alleen Cera en de Boez (en o ja, het hij-mens was er ook) huiswaarts moest keren. Gelukkig wisten wij tenminste waar de Os zat, maar leuk was het niet om hem daar achter te laten. Uiteraard hebben wij het luikje gedurende de nacht niet afgesloten en is Oscar ergens in de vroege ochtenduren huiswaarts gekeerd. Vervolgens heeft hij het grootste deel van de dag onder het Poezenloket in een plantenpot liggen sluimeren. We staan voor een raadsel en roepen hem alsmaar toe dat wij heel veel van hem houden; meer kunnen wij immers niet doen en bovendien menen wij het natuurlijk ook nog uit de grond van ons hart...