Witte tafel

De lente is vandaag officieel begonnen (volgens de agenda van mevrouw K. dan), en een duivenpaartje wist dat al wat eerder.
Ze komen bijna elke dag naar onze Pergola om uitgerekend daar bovenop een partijtje te gaan zitten vozen en vrijen.
En Oscar kan daar dus helemaal niet tegen...

Dat leiden we tenminste af uit zijn gemekker, gekreun en andere, bijzonder typische geluiden die hij maakt als hij vanuit de vensterbank de duifjes zit te bespieden.

De duiven zien hem overigens heus wel zitten, maar trekken zich niks aan van de aanwezigheid van de haarfabriek, alsof ze weten dat hij achter glas zit en toch niet bij hen kan komen. Ze zijn echter wel zo verstandig om hun liefdesspel elders voort te zetten als onze reporters naar buiten komen.
En dat stelt K. dan weer gerust.
De tafel wordt ondertussen al aardig wit van de duivenpoep, maar dat hoort er nu eenmaal bij, heh? Ja.