Het mijn en het dijn

Cera:
Ik hoor net van mevrouw K. dat het seizoen voor Pergola Zitten nog niet is begonnen, en dat eventuele records niet gemeten worden. Dat is jammer, want ik was net van plan om een damesrecord te vestigen. Maar dat heeft dus geen zin als niemand voor mij de tijd wil opnemen, en mocht iemand daartoe wel bereid zijn, wordt die tijd toch niet in de boeken gezet.

Dat neemt niet weg dat ik nog even blijf zitten.
Het is namelijk zo dat Oscar tijdens mijn opgang naar deze balk naar mijn achterste heeft geslagen, louter en alleen omdat hij deze hele Pergola voor zichzelf wil houden en zo wil voorkomen dat ik zijn record evenaar of erger nog, dat ik het verbreek. Hij sloeg mis, ja, maar raakte nog wel net mijn staart.
Nu zit hij hier onder mij chagrijnig te wezen en te wachten tot ik weer naar beneden kom om plaats voor hem te maken.

Wat ik dus niet van plan ben, al is het alleen maar om hem dwars te zitten. Bovendien is deze Pergola van ons allemaal, en dus hebben we ook allemaal het recht om hier onze eigen records te vestigen, hoe bescheiden die ook mogen zijn. Nee, mij zie je hier niet zo gauw meer dan twee uur zitten dutten; daar heb ik het normaal gesproken veel te druk voor.

U was van plan een stukje te gaan lopen, mevrouw K.?

In dat geval kom ik natuurlijk wél zo snel mogelijk naar beneden.
Jawel, ik weet dat u liever heeft dat ik via één van de hoofdpalen afdaal, maar het gekraak dat u nu hoort betekent heus niks en bovendien bent u handig genoeg met hamer en spijkers, niet?

Is Oscar alweer vooruit gelopen? Hij had best even op mij kunnen wachten, vindt u ook niet? Nu heeft hij een voorsprong en klimt hij natuurlijk weer als eerste in de Moerbei, terwijl dat toch eigenlijk MIJN boom is...