maandag 4 november 2013

Dank aan u allen...

Vanmiddag is onze Japekoppie gecremeerd. Zijn as zal op een weide uitgestrooid worden, samen met dat van andere dieren.
En mevrouw K. heeft een wandelingetje gemaakt met haar drie overgebleven reporters terwijl het zonnetje even scheen.
Morgen pas meer over dat laatste, want K. heeft nog steeds een brok in haar keel. En daarmee kun je niet veel.

Alle reacties die wij van u mochten ontvangen, hebben ons vreselijk goed gedaan, hebben ons veel troost gegeven. Heel veel dank daarvoor.
Maar het hart moet dus nog helen, elke dag een beetje, tot de scherpe randjes eraf zijn.
Zelfs de Hoofdredacteur is van slag. Wie had dat gedacht...

4 opmerkingen:

  1. Via mail kreeg ik het bericht dat japekop er niet meer is.
    Ik vreesde een paar dagen terug al het ergste toe ik de titel "nooit meer fliebers voor japekop" las, maar toen leek het allemaal toch goed te komen en leek hij weer op te krabbelen. Het mocht helaas niet zo zijn...
    Ik wil jullie beiden bedanken voor alle prachtige verhalen (jullie opereerden als team!). De vele verkenningstochten - een verkenner van japekops kaliber zal er niet snel meer komen. De veelkleurige beschrijvingen van de fliebertjes, de beschouwende wijsheid van japekop, zijn humor en relativeringsvermogen...ik heb het allemaal met zeer veel plezier gelezen en ben blij dat ik er deelgenoot van heb mogen worden!
    Iedere kat is uniek, maar het moge duidelijk zijn dat japekop meer uniek was dan de rest!
    Zonder hem is de wereld een klein beetje minder mooi.
    Japekop, ik zal je missen - maar aan je denken als ik lekkere kaas eet! Vandaag geitenkaas! Ter nagedachtenis een fliebertje achtergehouden.
    Veel sterkte de komende tijd. Mooie herinneringen helpen om de pijn te verzachten maar de wetenschap dat er geen nieuwe herinneringen bijkomen en dat iemand bij wie je aan een blik genoeg had er niet meer is, is pijnlijk!
    Veel sterkte en liefs
    Annemieke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tja Mevr Katblad, dat doet zeer en blijft een pijnlijk gemis.
    Ik weet er alles van. Soms denk je dan, 'Ik hoef nooit meer dieren' Dan doet het ook niet zoveel pijn als er een, en dan nog wel de liefste, moet gaan. Maar daar integen geven ze zoveel vreugde en liefde en 'n lach en troost dat zonder dieren leven ook geen optie is. Ik wens u sterkte en huil maar, het heeft tijd nodig maar de leegte is schrijnend. ooit kunt u weer glimlachen en aan Japekoppie denken met plezier.
    Mara-rachel-nina-Buddha-Indah en Bruno

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ook ik wil jullie heel veel sterkte wensen met het verlies van Japekop. Je lieverd moeten missen, is vreselijk. De tijd dat je weer met een lach aan hem kan denken komt, maar het is een lange weg voordat het verdriet wat minder pijn in je hart doet. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Neem de tijd en koester de herinneringen van Japekoppie. Hij is altijd bij je in je hart. Dit is een schrale troost, want het liefst wil je hem gewoon vasthouden en knuffelen. Veel sterkte toegewenst.

    BeantwoordenVerwijderen