Bijna hele dag onder de dwergmispels

Gisteren was de Os nog mee op inspectie in de Kruidentuin. Hij vond dat het Tuinteam afgelopen dagen goed werk heeft gedaan, al vindt hij de opvulling van de lege plekken met potscherven een minder goede ontwikkeling. Daar heeft K. echter lak aan, er zijn genoeg andere plekken waar grote boodschappen gedaan kunnen worden, maar dat terzijde. Nee, want het ging om het volgende.
Gisteren dus alles nog kits, maar vannacht stak de storm op en kwam Oscar naar boven om bij de anderen op bed te komen slapen; dat voelde blijkbaar veiliger voor hem.
Wel, wij hoeven u natuurlijk niet te vertellen dat het voor K. (of wie dan ook) niet zo eenvoudig is om ontspannen de nodige rem- en andere slaapfases af te werken wanneer er 4 haarfabrieken op het bed (iets groter dan 1-persoons) zijn neergestort, heh? Jawel, want de Boez lag onder het dekbed, Cera aan de andere kant naast het hoofdkussen, Japekop op het voeteneinde en Oscar (qua breedte eigenlijk tellend voor twee) daar weer naast. Nou, omdraaien is voor een normaal mens dan echt niet meer haalbaar.
Maar goed, storm en onrust, en ook (nee, juist!) onze reporters hebben recht op een gevoel van veiligheid en beschutting, dus ze mochten blijven liggen tot het 7 uur was (nog zomertijd helaas, dat wel).
Omdat de storm naar idee van K. wat was gaan liggen en ze de weerberichten niet had gevolgd, liet zij zonder vrees de haarfabrieken naar buiten voor hun ochtendwandelingetje. Wel, dat had zij niet moeten doen.

Hoewel Japekop, Cera en de Boez weer in een mum naar binnen kwamen omdat het steeds harder tekeer ging, was Oscar naar de Kruidentuin gevlucht en daar onder de dwergmispels gekropen. Eerst dachten wij dat hij vast wel spoedig weer terug naar de redactie zou komen, maar elke keer als K. hem ging ophalen, kwam hij heel even tevoorschijn en dook direct daarna weer snel terug onder de struiken.
Gelukkig lag Os daar wel veilig. Geen neervallende dakpannen (K. kreeg er bijna één op haar kop - het scheelde echt maar een haar!), geen grote takken die naar beneden kwamen of omvallende bomen. Ja, natuurlijk hadden wij Oscar liever binnen gehad, maar hij durfde niet de afstand van Kruidentuin naar redactie te overbruggen. Het was dan ook bar en boos.
Toen de storm was gaan liggen, kwam Os eindelijk naar huis. En daar stortte hij uitgeput in op zijn kussentje.
Ach, die Os toch, heh? Ja...